Yüce Allah'ın insana yüklediği ve sınadığı bir özellik.
Sürekli bir şeyler isteriz. Fakat hayal ettiğimiz şeylere kavuşunca bu kez başka şeyler istemeye başlarız.
Bu böyle devam eder, hiç sonu yoktur.
Çünkü Dünya'da sıkılmak diye bir gerçek var.
Ve bizler, yani ruhlarımız buraya ait değil.
Rivayetlere göre cennete giren bazı insanlar bir süre sonra istemeyi bırakacakmış. Çünkü her istedikleri anında yerine getirilen bir yerdeler...
işte bu esnada yüce Allah; kul'una şöyle diyecekmiş:
+ eyyy kulum, Dünya'da iken şunu da istemiştin. Ne çabuk unuttun? Hadi onu da iste.
isteklerin bitmeyecek burada...
tuzaklarla dolu bir ifade.
hep motivasyon sözleriyle, '' istersen yaparsın '' larla uyutulduk. istedik. onun için çaba gösterdik. olmadı. yine istedik, yine olmadı, yine istedik, yine olmadı.
bu yüzden ne zaman biri '' istersen yaparsın '' dese küfrü basmak geliyor içimden, kendimi zor tutuyorum.
al işte, istiyorsun, uğruna savaşıyorsun, yine olmuyor, yine olmuyor ! ne istemesi ? ne yapması ? sıktı be.
insanoğlu hastalığı. Sürekli ve bıkmadan bir şeyler istiyoruz. isteklerimize ulaşmamız bizi durdurmuyor, yeni istekler doğuruyoruz. En zengin, en güçlü, en iyisi de olsak başka şeyler istemeye devam edeceğiz. Hayli enteresan durum. Oturup üzerine düşünmek lazım.
insanların, ne olduğu ve ne olmadığı hakkında çok ciddi kavramsal sorunlar yaşadığı şey.
nietzsche adındaki nihilist manyak şöyle buyurmuş - bir boyut açısından ip ucu oluşturabilir zannederek - :
güneş doğduğu anda odasından çıkıp, '' güneş doğsun istiyorum '' diyene, ve bir tekerleği durduramayıp, '' onun dönmesini istiyorum '' diyene; güreşte yere fırlatılıp '' burada yatıyorum, ama burada yatmak istiyorum! '' diyene güleriz. ama, tüm kahkahalara rağmen '' istiyorum '' sözcüğünü kullandığımızda, biz bu üçünden farklı bir şey mi yaparız?
Şu hayatta ne istediysem oldu.
Harfiyen... Nasıl ve ne zaman olmasını istediysem, o zaman...
isteyince çok içten istiyorum sanırım. Odaklanarak, kararlı bir şekilde istiyorum. Sonra çabalıyorum olması için en tersi gibi duran durumlarda bile. Yeni fark ettim.
Bir şeyi daha fark ettim. 35 senelik ömrümde neyi istersem bir savaşım vardı. Hep şöyle istedim: "nolur bu durumla savaşacak gücüm olsun."
Sonra fark ettim ki, gerçekten de hep gücüm oldu ama daha çok da savaşmaya. Kendimle savaştım, işimle savaştım, ailemle savaştım, istediğim her şeye ulaşabilmek için savaştım.
Bir gün savaşmayı esas kendimin istediğini fark ettim ve o gün savaşmayı bıraktım. Hayatım tepetaklak oldu. Halat yarışında birden ipi bırakırsın, karşındakiler yere düşer ya, öyle bıraktım halatın ucunu.
Tuhaf, ama mutluyum, huzurluyum.
Şimdi savaşmadan istemeyi öğrenmeye çalışıyorum.
Bilim evrenin sonsuzluğunu tartışırken bir şeyden bahsetmeyi unutmuştu : insanın isteklerinin sonsuzluğu.
Yaz mevsimindeyizdir, karı özledim kış gelsin deriz. Kış mevsimindeyizdir, bıktık soğuktan yaz gelsin deriz. Elimize bir miktar para geçer daha fazlasını isteriz. Bir telefonu isteriz alırız bir üstü çıkar onu da isteriz. insan mantığı neden hep "daha çok, daha çok" üzerine çalışıyor? Neden yetinmeyi bilmeyip istemek kavramının sınırlarını sonuna dek zorluyoruz?
Belki de yetinmeyi bildiğimiz, daha az şey istediğimiz zaman daha mutlu olabiliriz. Beynimiz, "istediklerim listesi" nde pek çok şey görünce kendimizi yetersiz hissedip mutsuzluğa itilmemize neden oluyor olabilir. Ben demiyorum ki isteklerimizi atıp bir kenara öyle kös kös oturalım. Ancak onlara ulaştığımızda daha mutlu olmak istiyorsak; isteklerimizi hedef haline getirmeli, onlar için çabalayıp elde ettikten sonra da kıymetlerini bilip, bizde olanı sevmeliyiz.
istemenin farklı bir boyutunu anlatmak istiyorum... Manevi bir acı yaşadığımız zaman beyin acıyı aza indirgemek için mutluluk hormonu salgılatır... O an ki istekleriniz, beyninizde salgılanan mutluluk hormonuyla, beyninizin karar almasıdır.
Bir şeyi gerçekleştirmek için atılması gereken ilk adım. Gerçekten bir şeyin olmasını çok dileyince akıldan çok geçirince oluyor vallahi efendim. Tabii süre konusu biraz sıkıntılı ama isteyin yine de arkadaşlar, vazgeçmeyin. Swh.
(bkz: evrene mesaj göndermek)
hayata başkaldırıdır, güvenmektir. isteyince olacak gibi gelir, olmaz.. Ağlarsın, daha çok istersin, yine olmaz. artık istemek anlamını yitirir, korkarsın gökyüzüne bakmaya, yıldız kayar görürüm isterim diye...
vazgeçersin, istemekten. Hayatın önüne geçmeye korkarsın.
istemek, hayatı geçmek, onun sana göstermek istediklerine isyandır.
istemek; ya hayatın ta kendisidir, ya da hayatı yarım bırakan bir olgudur.
her insanın hayatında bir hedefi olmalı; her zaman bir sonraki basamağı düşünmek. herhangi bir şeyin daha iyisini, daha güzelini, daha yenisini, daha marifetlisini, daha kolayını vs... istemek. istemek varsa amaç oluşur, amaç olunca hedefin olur. kimine göre yaşamın sırrı, yaşamanın olmassa olmazı.
peki hep bir şeyleri istemek, aslında hep bir şeylerinin eksik olması demek değilmidir? bence herhangi bir şeyi istediğinde ve henüz ona sahip değilken; hayatında, kalbinin tam orta yerinde bir boşluk oluşur. ve tam o istediğin anda elde edilemeyen şeyler, tam zamanından sonra elde edilsede doldurmaz o boşluğu. böylece hemen hemen her istek kaplte bir boşluk yaratacak. hep yarım kalacaksın.
ya istemeden, ya bir hedefin olmadan yaşamak. hayatın getirdikleriyle uğraşmak, sonrasını düşünmeden, o gün geleni değerlendirmek. bir sonraki nakliyata kadar gözün gelen şeylerden başka bir şey görmeden yaşamak. kalbinde ve hayatında boşluk olmasına izin vermeden bir ömür sürmek.
bence ikincisi tam olmak demektir. ve bence bir insan tam olunca başlar yaşamaya. ama malesefki her insan yarım yaşar, her insan ister! ya o zaman? tam yaşamak mıdır hayat, yoksa isteklerimizle yarım yarım mı?
bir kereliğine her şeyi tatmak istiyorum elektrik çarpmasını, elimin kırılmasını, ormanda gezerken kurtların önümü kesmesini bisexual olmayı, tanrıya inanmayı, herhangi bir şeyi istiyorum her şey olur. boşlukta olmayı istiyorum kimsenin olmadığı yerlere gitmeyi
anlamsızca belki the truman show izlemeyi istiyorum belki fight club'ı yada müzik dinlemek dinlemeyi istiyorum belki pink floyd u belki en ücra köşede ki hip hopcıyı, anlamsızca insanlarla konuşmayı istiyorum onlara kükreyip sonra ne kadar tatlı olduklarını söylemeyi istiyorum belki ayın karanlık tarafına gitmek istiyorum belki oradayı bilmiyorum insanları izliyorumdur belki bana bir lütuf dur belki bu, kimisine bahş edilmeyendir belkide. romantik bir gecede yıldızları izlemeyi istiyorum, tek başıma olmayı istiyorum bazen. bazen ise biri hep yanımda olsun istiyorum kafasını okşayayım.
kapitalist olmayı, yada seri katil olmayı istiyorumdur. paralel evrende yaşamak istiyorumdur dünyanın maddeden yapıldığına inanmak istiyorum yada tanrının evren olduğuna belkide könfüçyonizm dir istediğim belki zen ustalığı belki sadece buda tanrısı olmaktır istediğim insanları gezerken taparken inanırken görmek istiyorum belki. onları yönetmek istiyor bile olabilir. veda hutbesi yayınlarım belki ne dersiniz? son olduğumu benden başkası gelmeyeceğini söylemek istiyorum. istediklerimin olmamasını istiyorum belki?
meckayı çok istiyorum diye olmaz şimdi evli barklı çıkar 1
imam nikahlı karısı da vardır 2
bunların yanında bana yer kalmaz .
bunların hiçbiri yoksa bile beni iplemez , iplemiyor görmüyor aq beni .
