ne istediğini bilmeyen milyonlarca insanın maruz kaldığı durumdur. sanki istediği hayatı yaşayınca çok mutlu olacakmış gibi, kendisi için neyin en hayırlısı olduğunu çok iyi biliyormuş gibi, dünya üzerinde herhangi birinin istediği her şeyin gerçekleşmesi mümkünmüş gibi, yeryüzünün en bahtsızı triplerine girildiği gözlemlenebilmektedir. daha geçen gün çok sevdiğim bir insan beni ziyarete gelecekti. vize problemi yaşadığı için gelişi ertelendi. ve ben gerçekten çok üzüldüm. ertesi gün şehirde inanılmaz bir fırtına koptu, kaldığımız yeri su bastı ve yağmur günlerce devam etti. gelmiş olsaydı hiçbir planı gerçekleştiremeyeceğimiz yetmiyormuş gibi, bir de manasızca bir sürü masraf yapmış olacaktı. ayrıca gelmesi gereken gün kopan fırtınada uçağı iniyor olsaydı endişeden aklımı kaçırırdım. şu an daha sağlıklı bir plan yapmış bulunuyoruz. demek ki neymiş? istediğimiz hayatı yaşamayınca içimiz daha rahat olabiliyormuş, dolayısıyla bazen daha mutluymuşuz. istedikleri hayatı yaşadıklarını söyleyip uyuşturucudan ölen gerizekalı ünlüler ise bir başka başlığın konusudur.
al benden de o kadar dedirten durumdur. eğitim hayatına başladığımız süreden beri ailemizden, çevremizden, öğretmenlerimizden dahi sürekli olarak iyi bir eğitim iyi bir gelecek sloganını duyarak büyüyoruz. elbetteki bu baskı yaşanılan kaygılardan ve çekilmiş çilelerden ötürüdür. kapitalizmin dünyanın %90 nına hukum surdugu bır gezegende yaşıyoruz. dünyaya yeni gelen bir çocuk 2000 dolar borç ile doğuyor bu ulkede. doğrudan bu sisteme bağlanıyoruz, uzun vadeli krediler, kredi kartları, tüketim kültürü, eğitim sistemi, iş çalışma saatleri hepsi bu zincirin bi halkasını oluşturuyor. cogumuz para etmıyor dıye üniversitede bölümumuzu bırakıyoruz bundan daha acı verici bir şey olabılır mı? okumayana kız vermiyor adam kız. okuyan kızıda okulu bıttıkden sonra çalıştırıyor gene vermıyor yazık degıl mı bu ınsanlara hıc bırımızden farklı degıller. evet bunlar hep insanlara dayatılıyor ve maalesef de bunları anlayıp sorgulamakda en az bi 15 yaşımıza tekabül ediyor. evet cocuklugunuz nere mı gitti? onu sizden çaldılar varsa iyi bi aileniz kurtarırsınız yoksa oradan oraya savrul dur. ben niye birini zengin etmek için çalışıyorum arkadaş hemde sevmediğim bi işi yaparak sadece parası iyi diyerek. merdiven altında kot taşlaması yaparken kanserden ölen işçilerin sucu ne? dershane parasını ödeyebilmek için inşaatda düşerek ölen cocugun sucu ne? kım ıcın nıye çalışıyoruz? bunu yaşa diyorlar sınırını aşarsan kodesdesin. bunu oku bunu giy bunu iç bunu sorgulama mantığı ile yürütüyorlar sistemi. biz halkın çok büyük bi kısmı olan işçiler, memurlar veya koylulerın cocukları olarak sen türk sen kurt sen alevı sen sunnı sen gs ben fblıyım gibisnden birbirimizi yiyip duruyoruz ama onlar bu halkaya yeni zincirler eklemeye devam ediyor. elbette çalışacağız insanın doğası gereği uretmesi bi zorunluluk noktasındadır bu insanın sosyallesmesının mevcut koşullara gore sağlıklı bır ınsan olabılmesını sağlar. ama severek isteyerek ve hakkını alarak. aksi takdirde banane bankaların güzel bakımlı kadınlarından, cafcaflı reklamlarınızdan, uçağınızdan arabanızdan, telefonunuzdan banane. tüketin diye özendirildiğimiz onca şey olmasa ne olur. o genç kız mc donalds da elınde kola hamburger poz vermese ne olur. keza ben hukuğu kazanamadım diye yurtdışında okumaya karar verdim gittim gurbetteyım. sırf ıyı bı gelecek ıcın mutsuz bı egıtım hayatım olacak belkıı ısımdede oyle olacak. sonra donup yaşadık deriz biz aslında yaşamıyoruz arkadaş. bedavayı bedava. bu şiiride istemediği hayatı yaşayan tüm sevgili yazarlara armağan ediyorum.
BEDAVA
Bedava yaşıyoruz, bedava;
Hava bedava, bulut bedava;
Dere tepe bedava;
Yağmur çamur bedava;
Otomobillerin dışı,
Sinemaların kapısı,
Camekanlar bedava;
Peynir ekmek değil ama
Acı su bedava;
Kelle fiyatına hürriyet,
Esirlik bedava;
Bedava yaşıyoruz, bedava.
sıkıntı yaratan eylemdir. bu kadar güzellik bu kadar para bu kadar endamı ben kaldıramıyorum artık. gerçekten çirkin ve fakir olmak istiyorum. gündüz martini kokteyllerimin yerine su içmek istiyorum. yeter bıktım...
şaka bir yana başlığı açan eleman tarafından bariz abartılmıştır. dünyada buzdolabında bir şeyi olmayı bırak buzdolabı bile olmayan insanlar vardır. şükretmeli insan.
ben de dahil olmak üzere çoğumuzun genellikle parasızlık yüzünden yaşadığı lanet olasıca olaydır, yada türkiyedeyseniz sistemin sizi bir şekilde tıkaması tekerinize çomak sokması yüzünden de istenilen şey yapılamıyor ya da birilerinin o sikik akıllarıyla sizin hayatınıza müdahale etmesiyle de mümkün oluyor, bu konuda yazılacak çok şey var ama yoruldum artık yazmak istemiyorum.
