olabilecek en kötü şeydir. belkide ölümden beterdir. istemediğin bir şehirde istemediğin bir işe sahip olarak istemediğin biriyle istemediğin bir evde yaşamak... bir zamanlar olanca gücünle sarıldığın fakat zamanın yavaş yavaş seni ayırdığı hayallerini hiç gerçekleştirememiş biri olmak. tam aksi yönde gelişen kaderine bağlı kalmak...
hayata bir kere gelindiği düşünülürse, herşeye boşverip en baştan başlamak her zaman en doğrusu gibi gelmiştir bana. yaşlandığında keşke yapsaydım dememek için en güzeli herşey için geç olmadan yapmak.
keske ınsanın her ıstedıgı olsa. kımse ıstemedıgı hayatı yasamak ıstemez hayallerındekı evde oturmayı hayalındekı kadınla beraber olmayı sevdıgı meslegı yapmayı gıbı seyler ıster ama hıc gerceklesmez bunlar.
Mesleğe erken başlamak, vay be bu yaşta doktor olmuş desinler istedim, olmadı. Aşık olduğum kişiyle evleneyim, bir ömür tatlı simasına bakarak geçsin dedim, olmadı. Çok kazanayım, hayır işlerinde benim de tuzum olsun dedim, olmadı.
ama
Çok insanın hayallerini süsleyen bir mesleğim var ve ben mesleğimi severek yapıyorum,
Aşk bir mucizedir ve ben hala mucizelere inanıyorum,
Çok kazanmıyorum ama her ay greenpeace'e ve sağa-sola para vermeme yetiyor. Çok olmasa da mutlu ediyor beni. Ve umudunu hiç yitirmeyecek kadar olumlu ve neşeli bir insanım.
Hiçkimse istediği hayatı yaşamaz, elindekilerin kıymetini bilen güçlü insanlarındır hayat...
aslında hepimiz istemediğimiz hayatı yaşıyoruz birçoğumuz ekmek kavgası adına istemediğimiz bir işte nefret ettiğimiz patronun/amirin emrinde çalışıyoruz. ayrıca sosyal bir hayvan olan insan içinde bulunduğu sosyal çevrede kalabilmek için kişiliğinden taviz verir.
sonuç olarak şu soru sorulmalıdır: hangimiz istediğimiz hayatı yaşıyoruz ki?
istemediğin bir işe gitmek, istemediğin bir eve gitmek, istemediğin bir evlilik yapmak, istemediğin bir yemek yemek, sonuç olarak istemediğin bir nefes almak.
Muhtemelen 18 yaşında ailesinin baskısıyla istemediği bir bölümü yazıp kazanan gencin hayatının geri kalanıdır. istemediğin üniversite ve bölümde okursun, mezun olur istemediğin işlerde çalışırsın, zaman geçtikçe pişmanlık dahada büyür. Yeni bir şeylere cesaret etmedikçe bu şekilde devam eder. Genelde çevreden hayatın şartları böyle, herkes böyle yapacak bir şey yok yorumu duyarsın. Bir arkadaş anlatırdı yani öyleymiş, yoksa nereden bileceğim bu kadarını...
Bu seneye kadar bendim. Baktım olmuyor ben de hayatımı değiştirdim. Böyle bir hayatıma mahkum olmak, kişinin kendi elinde olan bir durumu değiştirmek yerine kabullenmesinin sonucudur, bir nevi acizlik.
Azap içinde olmaktır. En güzeli kaçıp kurtarmak ve sıfırdan yaşamak hayatı. Onun içindir ki psikolojinin en güzel rahatlaması için çaba sarfetmelidir her zaman.
