Bülent Ortaçgil'in 2010 çıkışlı sen albümünde en favori şarkım. o kadar güzel ki sözler... o kadar içten bir şarkı ki... söylemek istediklerimi anlatıyor gibi...
eskiden iyi meslekti doktorluk,
şimdinin modası muhendislik
sana bir şey söyleyeyim mi iyi meslek yoktur,
mesleğini iyi yapan insanlar var.
kerem ile aslının aşkı birinci
leyla ile mecnununki ondan sonra
sana birşey söyleyim mi büyük aşk yoktur,
aşklarını büyütebilen insanlar var.
istediğini yap, çok geç kalmadan daha güç olmadan
istediğini yap her şey bitmeden
senin yargıların en doğru
benimkiler tabiki en en doğru
sana birşey söyleyim mi doğru yanlış yoktur
başka yerlerden bakan insanlar var
istediğini yap, çok geç kalmadan daha güç olmadan
istediğini yap her şey bitmeden.
''senin yargıların en doğru
benimkiler tabiki en en doğru
sana birşey söyleyim mi doğru yanlış yoktur
başka yerlerden bakan insanlar var''
bölümünü dinlerken kendinden geçiren şarkıdır. bir ego ve içsel haykırış betimlemesidir adeta. üstadın, zamanında doğru ve yanlış kategorizasyonu üzerine sıkça eğildiğini gösteriyor dizeler. hani sonu yok haykırışların diyor samimiyetten taviz vermeyerek.
o yaylıları takip eden yaşa binaen olgunlaşmış müthiş ses tonu yok mudur? müziğin gücü budur!
edit:mesleğini iyi yapan insanlar var! kuşkusuz var, sen gibi.
''ortaçgil'i sever misiniz? öyleyse devam!''
