Artık istediğim bir hayat yok, keyif aldığım bir şey yok, heyecan duygusu yok, neredeyse üzüntü bile yok artık. Bu hissizliğin içinde sadece saatler ilerliyor zaman yaşlanıyor da ben yerimde kalıyorum sanki; hep aynı durgunluk hep aynı his, uzun süredir var olan bir his: boşluk.
Kim sizi istemediğiniz bir hayatı yaşamak için zorlayabilir ki ?
Herkes kendi seçimlerini yaşar neticede. Doğdunuz ev hariç her şeyi, her inancı, her bakış açısını değiştirebilirsiniz.
istediğiniz kişileri hayatınıza alıp istemediklerinizi çıkarabilirsiniz.
insanın içini acıtır lakin mevcutlarla da yetinmek gerekir. Şunu da unutmamak gerekir, şu an yaşayıp beğenmediğin hayat (dibe vuranlardan bahsetmiyorum)belki de bir başkasının isteyip, ulaşamadığı bir hayat olabilir.
Ben bunun için çok çabaladığıma inanıyorum.
Özellikle değişim, dönüşüm kısımları çOk sancılı oluyor ama oluyor zor da olsa.
Ne istiyoruz, buna nasıl ulaşırız, istediğimize ulaşmaktan bizi alıkoyan nedir? Bunlar üzerinde düşünmek lazım. istediğimizi belirledikten sonra, önce kendimizi ve kafa yapımızı, akabinde hayatımızı değiştirebiliriz.
Vallahi bir daha düşündüm de, çok şükür. ❤️
Neye şükrediyorsak katlanarak geri gelsin inşallah.
evlenene kadar kendi istediğiniz hayatı yaşarsınız.
evlendikten sonra sizden istenilen hayatı...
biz şanslıydık, istediğimiz hayatı dolu dolu yaşadık. bu ülke son 20 yılda toplumda yaşanan erozyonun etkisiyle gelecek nesiller asla kendi istediği hayatı yaşayamayacak.
ne maddi ne manevi açıdan imkanları olmayacak.
