şimdi bakıyorum benim istediğim bir şey var, ulan nasıl istiyorum nasıl istiyorum.
istemek ya bu, anla işte nasıl anlatayım?
bakıyorum adam/kadın benim istediğime sahip, hem de çok kolay. mücadele etmemiş bunun için savaşmamış yokluğunu çekmemiş gizli gizli ağlamamış uğruna dualar etmemiş gece boyu ,
öyle allah kendiliğinden vermiş. birden. var yani. herkeste var zaten. bir bende yok bazı şeyler.
kıskanıyor muyum? ben bir sevdiklerimi kıskanırım, bu kıskançlık değil. zaten onda olmasına sinirlenmiyorum ben.
adam benim hayalini kurduğum şeyin kıymetini bilmiyor lan, görmüyor onu sevmiyor değer vermiyor hatta zarar veriyor, hiç onun gözünde. yok hükmünde. yokluğunu bilmediğinden belki de.
işte burada kopuyorum ben,
allahım diyorum,
hikmetinden sual olmaz tamam ama şimdi şu durum, hani bak herkes de var bende yok
herkesten eksiğiz
heh bu durum sence hoş mu?
sinirleniyorum, üzülüyorum, evet mutsuz da oluyorum.
ama sağ olsun her defasında allah o durumu bile aratıyor.
ilginç.
her neyse uzattım yine yazasım varmış herhalde.
bir bu kadar da yazdım sildim.
siktir edin keyif eşekte olurmuş zaten devam böyle
