Mutfağı karıncalar basmış. Üstelik eve giriş yerleri mutfak tarafından değil de mutfağa en uzak olan odanın bir köşesinden. Mutfakta bıçağın ucunda kalmış çok azıcık bir tatlı parçası için bütün evi geçerek gelmişler oraya. Onlara üzülüyorum, dışarıdaki çöpler bunun binlercesini barındıran tatlı parçalarıyla doluyken kalkıp bizim mutfaktaki bıçağı seçmiş olmalarına da kızıyorum. Çünkü hiç istemiyorum ama asla vazgeçmedikleri için onları öldürmek zorunda kalacağım. Her şeyi denedik ama buzdolabına bile girmeye çalıştılar. Küçükler fakat insanı çileden çıkartma konusunda çok etkililer. Onlar kalkıp bizim mutfağı seçmeyi istemişlerdir belki. Ben de onları öldürmeyi istemiyorum belki. Ama herkes yaşamak için ve devam etmek için bir mücadele veriyor. Üzülüyorum ayakta kalabilmek için birbirimizi kırıp geçmemiz gerektiği için.
Benimkisi elalem ne der putu ile mahvoldu. Elalem ne der diye seçtim okuduğum bölümü, her ne kadar severek okusam çalışma şartları iyi değil. Yani hayatımda böyle önemli bir kararı elalem ne der diye verdim, evlenirken öyle bir hataya düşmeyeyim inşaallah.
Yahu sanki öğretmenlik seçmek namussuzluk. Nedir bu elalem ne der olayı ya. Elaleme tüküreyim bana bi şey olmasın. Kafam geç yerine geldi de geldi çok şükür.
