belkide hiç varolmamış tren istasyonlarında
omrumden coktan geçmiş bir treni bekliyordum yelkovan tadında.
aciyi ne zaman cekicegimi benim belirlediğim soluk zamanlarda ağlıyordum.
trense hiç durmayacakmış.
denizden uzak kalmaksa geceleri ağlama sebebim oluvermişti birden.
sense kaybolmuyordun kaybetmek istediğimde seni,
olmani istediğim ahiret zamanlarımda hiç yoktun yanımda...
