1990'lı yıllarda bir karikatüristin dahiyane esprisidir. nitekim haliç' teki deri fabrikaları ve o civarlardaki yerleri gezerken gelen bir ilhamla yapılmıştır.
o dönemde istanbul u izlesende, dinlesende burnunu tıkamak durumda olduğunu hatırlatan espiridir. neyseki mutluyuz haliç in kötü kokusundan kurtulmuş bulunuyoruz.