Uzun bir aradan sonra istanbul a döndüğümde benim de dikkatimi çeken şeydir. Zamanla hep kavgalı olan bu metropol insanlarının, psikolojisiyle korelasyonlu patolojik bir ilişkinin dışa vurumudur.
herkesin bir yerlere yetişme telaşı, acelesi, işi gücü varmış gibi durur dışarıdan bakınca. oysa ki herkesin hızlandırılmış olarak yaşamaya çalıştığı, yaşadığını sandığı bir şehrin insanlarıdır onlar sadece.
kalabalık olan bir şehir için normaldir bu hız. misal sultan ahmet tarafında taksim tarafında bebek tarafında vs vs kısımlarda koşan insan görmezsin çünkü amaç gezmektir. gezen insan neden koşsun ki zaten? gel gelelim koşan insanlara. iş çok süre sınırlı. vakit dar yol uzun. metroya zevki olan kişi boş olmasını bekler çünkü işi yok. ama işi olan bir kişinin o lüksü yok zike zike o kalabalıga girmek zorunda. yani kısaca gezmek için degil de çalışmak için gelince bir bakıyosun ki o laf attıgın kişilerden önce otobüse minibüse metro ya biniyorsun. ha benim arabam var birader diyorsan bile trafige daha erken çıkıyorsun ki hızlıca işe gideyim de lalezar patronum laf atmasın maaşımdan kesmesin diyerek.
babasının tarlasında yürür gibi elini götünde birleştirip yolun orta yerinde yürüyen köy ağalarının, bir arabanın altında kalmaz da bir gün şehre adapte olursa, içinde yer alacağı durumdur.
15 milyonluk şehirde caddelerin orta dolu olduğu bir saatte yavaş yürünmesiyle o caddelerde birikecek insan kalabalığını hesaba katmayan aklı evvelerin eleştirdiği durumdur.
Ha bir de sen bunu iş çıkışında veya sabahları gör. Ayrıca kaldırımların nüfusa göre kısıtlı olduğu bu şehirde sen aheste aheste yürüyeceksin de ben peşinden seni sollamak için fırsat mı kollayacağım? Senin gibilere bol bol rastlasam yollarda o yol biter mi? ben evime okuluma işime yetişebilir miyim?
Ha tabi bunu istanbulda yaşamayanlar anlayamaz. birçoğu daha "yürüyen merdivende yürünür mü la" mantığında.
Sen o yürüyen merdiveni 1 saatlik otobüs 30 dakikalık yaya yolculuğundan sonra haftanın 5 günü in çık bakalım orada geçirdiğin zamana mı yanarsın yoksa evinde dinleneceğin zamanın kısalmasına mı sevinirsin? e ertesi gün saat 6 olmadan 9 daki işine ulaşmak için uyanmak zorundasındır.
yapılan araştırmalara göre metropolde yaşayan insanların hayatı hızlı yaşayıp tüketmesi ve zaman kavramının farklı olmasından kaynaklanan gözle görülen aktiflik..
herkesin acelesi olduğundandır.benim küçük ilcedeanlar için garip gelebilir.
böyle yerlerde hızlı yürürseni,z bi tanıdık size şöyle seslenir çünkü
-nere gidiyon * len böle hızlı hızlı
nedeninin bu gri şehrin çok mekanik bir şekilde işlemesi ve insanların genelde yüzlerine değil de yere doğru bakarak yürümesi olduğunu düşündüğüm sorunsaldır.
her gelişimde farkettiğim olay.
oysa ki biz sivirceliler sürekli koşarız. geçen gene bakkala gidiyorum alla seni inandırsın bir depar bir depar. o hızla edirne ye gelmişim.
bence mümkün bir önerme değildir. hızlı yürüyebilmek için açık ve insan bakımından yoğun olmayan bir alanda bulunmak gerekir. bu istanbulda ne yazıkki pek mümkün değildir.
kaldırımı ortalayıp ne sağından, ne de solundan geçilmesine olanak bırakan, bir de üstüne ağır ağır sallana sallana yürüyen insanlara bir tepki olarak doğan iş hayatı tavrı.
