babası tenis oynarken kendi babasını değil zengin çocuğunun babasını tutmak.
-baban yeniliyor ehi ehi ehi
-ben babamı tutmuyorumki.
-aa neden ?
-ben dar görüşlü değilim.
-ama o senin baban.
-babamı tutmak hiç cool değil. hep yeniliyo, ayakkabıları da eski hem. utanıyorum.
-anladım.
çocukluk yıllarında "kazanan tarafı tutmak"la başlar herşey.bakarsınız bütün maçlarda ya beşiktaş kazanır ya fenerbahçe ya galatasaray.ulan dersiniz yenilen takım tutulur mu hiç? mahallede tefe koyarlar, dalga geçerler! sonra bir aile büyüğü çıkar, "sen falanca takımı *** tutacaksın" der, "yoksa kulaklarından tavana asarım".
oysa memleketinin takımı gün be gün kötüye gitmektedir.Ligden düşer, gol üstüne gol yer, maç kaybeder.senin desteğine ihtiyacı vardır.memleketinin takımını destekleyenler tribünden avaz avaz ortalar yaparken, yense de yenilse de beraberken, sensiz bir kişi eksiktirler...
sonra büyürsün.için içine sığmaz, o takımı memleketinden daha çok sevmediğini anlarsın.mahallede tefe de koysalar, kulaklarından tavana da assalar bundan sonra memleketin için varsındır.
kolkola maçlara gidersin, ağlarsın yenilince ama başın öne eğilmez! küfür etmezsin mesela gol kaçırınca, daha da çok bağırırsın "gol,gol,gol" diye.ligden düşersin ama sevdandan geçmezsin, sen o renklere aşıksın çünkü, lige değil ki...
''insanlara bazı renkler yaşamın her alanında dayatılmasaydı kimse yanlışı seçmez, kimse özüne ihanet etmezdi. Doğduğumuz, yaşadığımız, doyduğumuz kentin değeri takımımıza sahip çıkalım.'' diyememektir. düzene başkaldıramamaktır, isyan edememektir, takım tutmanın başarı endeksli bir olgu olduğunu sanmaktır.
futbolda fenerbahçeliyim, galatasaraylıyım
basketbolda efes pilsenliyim
bayan voleybolda eczacıbaşılıyım
erkek voleybolda arkaslıyım
yelkende karşıyakalıyım
kürekte galatasaraylıyım
ispanya'da real madrid
ingiltere'de chelsea
italya'da milan
nba'da la lakers
nhl'de anaheim ducks
futbol türkiye'de ilk olarak istanbul takımları sayesinde tanındı. istanbul takımlarının diğer şehirlerimizde taraftarı olması çok olağan bir durumdur.
