boğaziçini adaları bilecek, balık sevecek, mısır çarsısının havasını içine çekecek, eminönünden vapuru tercih edecek bunu yapmayan istanbullu sayılmaz.
şehrini bilmek ve sevmektir; bir de bir zahmet, hani o da teknik sebeplerle, beş-on sene istanbul'da yaşamış olmak gerek.
ben bırak başka şehirden, başka ülkeden gelip istanbul'a hayran kalan, tarihi, mimari ve kültürel değerlerini incelemiş, tanımış ve korumaya çalışan insanlar da gördüm, doğma büyüme istanbullu olup ta yaşadığı şehri büyük bir pavyon zanneden arızalı elemanları da.
hani şöyle anlatayım; bir uzaylı çıkıp gelse ve dese ki "dünyalı olmanın kriteri nedir?", gezegen ahalisi olarak hep birlikte bağıracağız "dünyanın içine sıçmak" diye.
aracının plakasında 34 yazması yeterli bir kriterdir.
edit: bu devirde safkan istanbullu arayan beyne limon sıkayım ben... maydanoz bol nasıl olsa; yanında iyi gider.
