son zamanların en yıkıntı üniversitesinin , en boktan kampüsü. yerlere üç beş tane dandik taş döşediler diye reklamını beyazıt kampüsünde bile duyurmuş embesillerin başında dekan olduğu kampüs. ayrıca içinde yurtlar bulunmakta ve yurtlardan kampüse geçiş olan dar bir yere taş döşeyip yol yapılan , daha sonra o yolun önüne tel çekerek kapatan gerizekalılarda vardır. sabah kaç kişi o tellerde asılı bulunmuştur sayamadık.**
6 senemi geçirdiğim ama geçirdiğim seneler sonucunda bir diplomaya kavuşamadığım kampüs.
1999 depremi sonrasında büyük hasar görmüştür. o yıl üniversiteyi kazanan şanssız mühendislik öğrencileri labaratuvar derslerini tahtada anlatan öğretim görevlilerine maruz kalmıştır. işin pratik yanından hiçbir şey anlamamışlardır.*
bu kampüsün mühendislik fakültesinin o yıllardaki öğrencileri derslerde yıkılan duvarlardan içeri giren soğuk nedeniyle palto ile soğuktan uyuşmuş şekilde oturmuşlardır. duvarlara asılan "dikkat kafanıza moloz düşebilir" yazısına maruz bırakmıştır. kaloriferin yandığına tanık olunamamıştır. yansa da olmayan duvarlar yüzünden ısınamamıştır. sonrasında asla bitmeyen giriş kapısı inşaatı ile işkence çoğalmıştır. iyi yönleri yok mudur? vardır. yazın yeşillenen bahçesi ile sere serpe anılar yaşatmıştır, menza ** önü sohbetleri unutulmazdır. işletme fakültesi öğrencileri mühendislik fakültesi öğrencilerinden yüksek mertebededir. onların fakültesi daha güzeldir.
öğrenci servisi olan nadir kampüslerdendir.
ve evet bulgaristan'a giderken sağda dır.
ve evet diplomasız kalma sebebimdir.
bahar şenliklerinin bitmesi ile geniş arazinin %90'nı bira şişesiyle dolmuş güzide(?)* okulum. bir tarafında göl bir tarafında deniz bulunmasının verdiği yüksek nem ile hava sıcaklığının tavan yaptığı lanet kampüs. boxer'la oturup terlemek isteyenler için eşsiz mekan.
malum bahar geldi bizim memlekete.her yerde meyvalar olgunlaştı.kampüsümüzün vişneleri, erikleri de tatlarını yakaladılar.iğdeler mis gibi yayıyor kokularını.
neyse fakülteden çıkmış dış kapıya doğru ilerlerken meyve yiyen talebeleri görünce yanımdaki arkadaşım serpico ya hadi gel yiyelim demiş bulundum ama bizimki sıkı demokrat ya "ben yök ün meyvesini yemem arkadaş" diyiverdi.
ya kampüsümüzün o uzun yolu olmasa nasıl duyacağız bu güzelim serzenişleri, bu güzel kararlılığı.
an itibariyle ormanlık alanları yanmakta olan kampüs. iki uçak küçükçekmece gölü'nden su taşıyor, ama henüz pek bir gelişme yok. kampüs çevresinde dumandan göz gözü görmüyor. aptal bir vaziyette izliyoruz.
tam anlamıyla ormanlık alanı değilde, aslında arkadaki bir lojistik deposu yanan alan. kampüsün içinede sıçramış azıcık, az önce aptal bir vaziyette izledik şimdi söndü oradan biliyoruz.
Kadıköy'den sabahleyin bir buçuk saatte; öğlen ise iki buçuk saatte gidilen; oldukça dağınık "mühendislik" bölümlerine sahip yerleşke. Kendi adıma oldukça güzel diyorum ve şu ana kadar hiçbir sıkıntısını çekmedim *. Çok rahat "gelin burada okuyun" diyebileceğim yerdir ayrıca.
her daim tadilatın olduğu, içinde sivillerin yaşadığı bir çiftliği barındıran ilginç kampüstür. nerdeyse her yıl bir yangın çıkar. kampüsün her yerinde atlara ve köpeklere rastlamak mümkündür. birkaç ay öncesine kadar yurtlara ulaşımı ormanın kenarındaki karanlık bir yoldan sağlanmaktaydı ki yıllar sonra ışıklandırma yapmayı akıl edebilen birileri çıktı. avcılar sakinleri tarafından avcılar üniversitesi olarak da adlandırılır.
çok müthiş bir potansiyeli olmasına rağmen değerlendirilmeyen hayvan gibi büyük kampüstür. kampüs küçükçekmece gölü kenarındadır, çok geniş bir alanda bulunmaktadır ancak; pistir, yerler çöplerle doludur, canım göl manzarası kullanılamamıştır, ilkbaharda götünüzü koyabileceğiniz doğru düzgün çayırlık çimenlik alan bulamazsınız her yer saçma sapan kendiliğinden yetişen, yazın sonunda insan boyu kadar olan otlarla kaplıdır, fakülteler çok dağınıktır, öğrencilerin sosyalleşebileceği bir yer yoktur. bir şeyler yapmak için kampüsten çıkıp üst geçitten geçip avcılar merkezine inmek gerekir.
kışın çok soğuk olur çünkü; bir tarafında göl diğer tarafında deniz vardır. çok rüzgarlı olur ve sümük donduran cinsten eser bu rüzgar.
kapıda ki güvenlik görevlilerine uyuz olduğum kampüstür. keyfe keder içeri alıyorlar ya da almıyorlar. kız arkadaşımı alıp çıkıcam dedim, izin vermediler. orta yaşlarda biri geldi birini alıp çıkıcam dedi, aldı ve çıktı. ben de mal mal baktım.
düzensizliğin düzen olduğu, üç yıl önce başladığımda nasılsa hala aynı şantiye sahası görünümüne sahip, gereksiz büyük, boş kampüsümsü. avcılar'ın bir öğrenci için berbat bir yer olması ve şehir merkezine uzak olması da kampüsün diğer nimetleri.
iyi yanlarını da sayalım hak geçmesin. göl manzarası, şenlikleri, aşırı ucuz yemekleri ve ''ben''i de bünyesinde bulundurması kampüsün güzelliklerindendir.
