zaman zaman her insanın sıkıntıdan çatlayacak gibi hissettiği olur. ancak yaşanılmaz olan yedi tepeli güzel şehrim istanbul mu yoksa kaçmak istediğimiz içinde yaşayanlar mı onu düşünmek gerekir?
sanırsın ki seni özgür kılıyor.ama bilmezsin ki esir almakta..
sanırsın ki seni başüstünde taşıyor.ama bilmezsin ki üzerine basmakta..
canın ha çıktı ha çıkacak..
istanbul bu..aldanmak kolay..boğulmak kolay..
istanbul her daim üzerinize gelebilir. çünkü böylesine büyük bir şehrin kavgası, gürültüsü, koşuşturmacası sizi boğar. ancak, burada doğup büyüdüyseniz anlayabilirsiniz bu şehirden asla vazgeçemeyeceğinizi. uzaklaşmak istersiniz çoğu zaman. kaçıp bir daha geri dönmemek istersiniz. biliyorum ki bir haftadan sonra özlersiniz bu şehri. her defasında geri dönmek istersiniz. artık alışmıştır çünkü bünyeniz. gürültüye, kalabalığa, koşuşturmacaya. yaşayan bir şehirdir istanbul. uyumayan bir şehir. Ancak burada huzur bulabilirsiniz. tükenerek ve yıpranarak. bu ruhu anlayabilmek için büyük üstadın sözlerine kulak vermek gerekir.
