üzerinden yıllar geçse de ilk günkü gibi halen izlediğimde güldüğüm, hatta arkadaşlar arasında da mekan yer farketmeksizin spontan olarak replikleri dile pelesenk olmuş bir halk kahramanı..
ağğ ondan sonra zavallı kardeşim fatihi çok severdim ben. bir sürü top hazırlamış kendine. yanındaki dangalakları takmadan anlatması, ne kadar konsantre olduğunun bir göstergesidir.
''sene 1914. sokullu mehmet paşa, osman gazi, orhan gazi.. şarap içiyorum eminönü köprüsünde. rahatım o seneler. gözlerim cavcaklı, çok tehlikeliyim. gözlerime bakacak bir delikanlı bulamıyorum. bir baktım fatih sultan mehmet. ne var fatih? dedim. kenan abi, kenan abi... buyur fatih dedim. düşman dedi, bizim bu akşam dedi anamızı sikecek dedi. tamam fatih dedim. ben dedim burdayım, bak şarap içiyorum. ben buradayım dedim siz zaten o senelerde dünyada yoktunuz, canım kardeşim. ben vardım! fatih dedim ben hallederim bu işi. kenan abi dedi fazla içme. git dedim lan kendine bir şarap al da benim kafamı arıza etme fatih dedim. para yok dedi bende kenan abi. adamın zaten çok parası yoktu. akçe vardı. attım fatih'e üç tane. çek git lan dedim kendine bir şarap al gel benim yanıma otur dedim. fatih koştura koştura bir şarap aldı geldi oturdu yanıma. çakal! ben zaten zavallı kardeşim benim çok severdim fatih'i o senelerde. bi sürü top hazırlamış kendine. fatih dedim kafana takma bu düşmanın anasını sikmek benim boynumun borcu olsun dedim. bu akşam senin kenan abin varken dedim.. bi baktım ben dedi gidiyom dedi kenan abi. nereye gidiyon fatih dedim. beni bırakmadan gitme dedim. ben dedi savaşmaya gidiyom. git dedim o zaman allah belanı versin git dedim. bir baktım çatara putara silah sesleri, mermi sesleri, top sesleri.. yanıma bir geldi üç tane asker. kenan komutanım, kenan komutanım... buyur asker dedim. fatih öldü dedi. ne dedim fatih öldü mü? öldü dedi komutanım dedi. olamaz, olamaz, olamaz! kesinlikle olamaz dedim. fatih'in topları dedim. fatih'ten kalan yarım şarabı da ben bi içtim mi? bi geçtim topların başına allahuekber, allahuekber! fatih'in topları, fatih'in topları yer misin, yemez misin düşman? bi baktım aradan bir saat geçti veya geçmedi, beş tane asker geldi yanıma komutanım dedi, kenan komutanım dedi. buyur asker dedim. düşmanın anasını siktin dedi. istanbul'u feth ettin dedi bu akşam sen. bana bak dedim asker karşımda iştimaya topla dedim. askerler dedim bu saatten sonra istanbul'u feth eden kişi dedim fatih sultan mehmet'tir. benim ismim dedim yok! var mıyım dedim ben, yokum. emredersin komutanım, emrettiğin gibi olsun dedim. bu saatten sonra istanbul'u feth eden fatih sultan mehmet oldu. ben yokum dedim. ben dedim hala ayakta yaşıyorum ama fatih öldü, o öldü, bu öldü. ben yaşıyorum. istanbul'u feth eden benim! istanbul'u feth eden fatih sultan mehmet değildir. ben fethettim ben istanbul'u!'
insanın acziyetinin çift perdeli trajedisi.
ilk perdede ölüler açısından bakılır, küçük sahneden büyük sahneye;
hayat bittiği an, kudret biter, iktidar biter. yaşayanların iktidarına ve kudretine yeniliverir en yücesi ölülerin.
ikinci perdede yaşayanlar açısından bakılır, aynı sahneden, gerçek sahneye;
kuklası olunmuş bir acziyet komedisinin, iplerin iktidarı ile bir nefes soluğun görkemine inancıdır sahnelenen.
yaşayan ölüler, ölü dirilere kudretlerini sergiler bu perdede.
sene 1914. sokullu mehmet paşa, osman gazi, orhan gazi şarap içiyorum. eminönü köprüsünde. rahatım o seneler. gözlerim cavcaklı, çok tehlikeliyim.. gözlerime bakacak bir delikanlı bulamıyorum, bir baktım fatih sultan mehmet...
