istanbul'un fethinin ardından şehre kazandırılan sanatsal, felsefi ve her türlü kültürel mirasın kutlanmasıdır. şehir de sanat da felsefe de ve kültür de camilerde yapılmıştır fetihten sonra. müthiş bir mimari ilerleme kaydetmiştir istanbul. ta o zamanlardan şehrin alt yapısı gibi problemler halledilmiştir. ki bizler şu an o mirasın ekmeğini yiyoruz. ne bir trafik sorunu var bu şehirde, ne bir alt yapı bozukluğu, ne bir kültürsüzlük karmaşası, ne bir mimari eğrilik ve de ne bir ağacın göz yaşları var bu şehirde.
istanbul, büyüksün!
son padişahları yaptığı onursuzluklardan ötürü ülkesini terk etmek zorunda kalmış tiplerin, son imparatoru elinde kılıçla ölmüş rumlara nispet yaparcasına yaptığı gereksiz, görgüsüz ve kışkırtıcı eylem. bildiğim kadarı ile de rumlar son yıllarda selanik'in alınışını kutlamaya başladılar.
onurlu ve insani hiçbir yanı yoktur! milletler ve şehirler bağımsızlıklarını kutlarlarken bizler fetih kutluyoruz! şehrin eski sahiplerinin kinini diriltmek ve canlı tutmaktan başka hiçbir yararı da yoktur. mesele de buysa eğer başarılmaktadır!
bilinmelidir ki istanbul'un fethi osmanlı tarihinde bile kutlanmamıştır, sadece birkaç yıl hariç. 1950 menderes döneminde bu kutlamalar başlamıştır.
unutulmasın ve bilinsin; bağımsızlık kutlamak onurlucadır, fetih kutlamak ise kışkırtıcı ve onursuzcadır!
edit: daha fazla eksi. size yakışmıyor sevgili türk gençliği. *
