istanbul da yaşayıp da aklından geçirmeyenin olmadığı fikirdir. ama hayat şartları, para kazanma ihtiyacı, iş bulma problemi ve bozuk da olsa kurulu düzen malesef insanları bu berbat şehirde yaşamaya mecbur bırakmaktadır.
cesaretini toplayan ve fırsatını bulup kaçanları kıskanmamak elde değildir.
tam bir yıl önce yaptığım eylem. sonrası pişmanlıkları doğuruyor tabi. istanbul güzel. istanbul bir çok kusuruna rağmen deliler gibi aşık olduğunuz insan gibi.
Bugün toplu taşımaya bindim toplam 6 defa ve gerçekten düzenli olarak bu toplu taşımayı kullanan istanbul halkını takdir ettim. Sabır isteyen bir şey. Zeytinburnu'nda travmaya bindik o bile kabus gibiydi. Aklıma yalnızca bu şehirden gitmek geldi. Bu kadar kalabalık normal değil.
Daha bu sabah gazetesinde serap ezgü'nün hayatını görünce içimi yeniden kımıl kımıl yapan istektir.
Ha bugün ha seneye diye diye isteklerin gerçekleşemediğini gördükçe insan daha çok hüsrana uğruyor. 'hayırlısı' demek ise artık işe yaramıyor. ben gerçekten gitmek istiyorum. *