istanbul, düşünürüm sık sık camilerini
ve gökyüzüne uzanan minarelerini..
istanbul,
düşlerim, sık sık Boğaz´ın mavi sularını
Orada, bir yüz, sevilen bir yüz yansır.
istanbul, istanbul, bıraktım kollarına
Temiz kalpli bir kız istanbul istanbul
Sevdiğim bir çocuk,
Şiir kadar güzel,
iri siyah gözlü
Akşam karanlığına benzer.
istanbul, neden hayat sevenleri ayırır?
istanbul, sevenler arasında
Neden dağlar, okyanuslar vardır?
istanbul, istanbul susadım
Onun öpüşlerine,
ipek cildine.
Açım onun bakışlarına.
isterim onu yeniden görmek,
Kalbime bir parça mutluluk saçar diye.
Biliyorum, bir gün,
Üstümde kristal Göğün,
Eli elimde, içim aşkla dolu,
O´na diyeceğim ki:
"Aşkım, iyi akşamlar".
Her akşam çıkacağız.
Yine şarkılar ve danslar olacak
Olacak yine bin sevinç
Ve bütün dostlar,
Boğazın güzel restoranlarına
Gideceğiz rakı içmeye.
Paran ve zamanın varsa birden çok daha fazla bulunabilcek sebeptir lakin ayda bir deniz görüp, yılda bir kıyısında manzaranın keyfini çıkarabilen adam boş yere övmesin.
O adam sadece 20 milyonluk bir Ankara'da yaşıyor hepsi bu.
her şeyden vazgeçtiğim anda, hala yanımda bana dolu dolu bakıyordu. balık ekmek yiyip, turşusuyu içerken gülüşüyorduk. güzel boğaza kireçburnu'ndan bakarken istanbuldaydık.
