dünyaya gözlerini ilk açtığı andan itibaren hayata, olaylara, insanlara istanbul'da yaşamanın verdiği mutluluk, kıymet ve değer ile bakanların yapabileceği bir davranış biçimidir.
imrenilesi, takdir edilesi ve yüceltilmesi gereken bir davranış biçimidir. adamı olgunlaştırır, insanları sevdirir, yaşama daha çok bağlatır bu bakış açısı..
yukarıda yazdığım davranışların, fikirlerin tersinde, çok uzağında kaldığım zamanlarda kendime durup baktığım zaman, nerde hata yaptığımı çok iyi anlıyorum; meğer ben sakaryadaymışım şu anda.. bu dar, sıkıcı, berbat ve çekilmez bir şehirde zoraki bir hayat sürmek belki de gücüme giden en ağır şey...
tuhaflığımı, tuhaf olduğumu soran dostlarıma diyorum bazen; gelin bir de bu açıdan bakın herşeye; gelin biraz yaşayın bu şehirde; yüz hatlarımın neden gerginleştiğinin cevabı bu siktiğimin memleketinde saklı...
iki yıldır tatil yapmamış bir bünyenin marmariste kafasını dinlediği tatilden bile 10 günde sıkılıp istanbula geri dönmesine neden olan durumdur. çok farklıdır istanbul aşkı. belki başka şehirlerde yaşayanlar için de öyledir kendi şehirlerine aşkları. ama istanbulda insanın her halini bulabilirsiniz. her ruh haline uygun ortam vardır. bambaşkadır be istanbul.
