nokta otomasyona anket koymuşlar cevaplamadan diğer menülere giriş yapamıyorsun. ancak akabinde bu anketlerde işarediklerimizin ismimizle beraber hocalara gideceğini garantilemiyorlar. tam final dönemi notlar açıklanacakken ben niye birinin hakkında anket doldurayım o okulum.
öğrenci kayıran üniversitedir. neymiş efendim, 2009 girişliler ile 2010 girişlilerin burs yönetmeliği farklıymış. 2010 girişliler için burs yönetmeliği her burslu öğrencinin hayali iken, 2009 girişliler için yönetmelik tam bir felaket.
hayır yani 2009 girişlileri cezalandırmak niyedir anlamış değilim ki?
hazırlık notlarını halen açıklamamış üniversitedir. ulan öldük mü kaldık mı belli değil, milletin planları var 1 hafta oldu hala sonuçlar açıklanmadı. ahh ahh.
bünyesinde, muhteşem iyi hocaları barındıran ve kendinizi evinizde gibi hissedebileceğiniz bir üniversite. eğitim konusunda eksiklikleri vardır. kampüsü kampüs değildir diğerleriyle kıyaslandığında ama alışırsınız işte. ingilizce hazırlıkla başlayan serüveniniz 4 senelik lisans eğitimi ile son bulur.
geriye dönüp baktığınızda -ilginç bir şekilde- buraya dair 5 yılın bi su gibi akıp gittiğini fark edersiniz mezuniyet zamanı geldiğinde...
daha dün gibi hatırlıyorum. uludağ üniversite'sine ve anadolu üniversitesi'ne puanım tuttuğu halde şehir dışı diye göndermek istemeyen babam ve diğer akrabalarımın telkinleriyle tercihlerime yazmıştım istanbul ticaret üniversitesi'ni. kazandığımda, tuhaf hissetmiştim. içimden, burda hiç arkadaş edinemem ben. hepsi zengin şımarık tipler olacak kesinlikle diye geçirmiştim.
tüm önyargılarımı bana yedirtti bu okul. açık ve net söylüyorum ki; tüm eğitim hayatım boyunca edinip edinebileceğim en içten dostlarıma burada kavuştum. hocaların, öğrencilerle arkadaş gibi konuşup dertleşebileceğini ve koridorda selamlaşıp hal hatır sorabileceğini gördüm. bir derdiniz, sorunuz olduğunda dekanın yanına bile gidip konuşabilirsiniz yeri geldiğinde.
bazı hocalar derse girdikleri ilk anda telefon numarasını bile verirler. bi sorunuz olduğunda arayabilesiniz diye. insanın, hayatında hiç unutamayacağı anlara da tanıklık eder kimi zaman.
feci şekilde yağmura yakalanmış, diz kapaklarına ve ayaklarına dek ıslanmış slywitch, yönetim ve organizasyon hocası tuğba karabulut'la karşılaşır:
+ merhaba hocam nasılsınız?
- iyiyim yavrucum sen nasılsın? (ıslak pantolona bakarak) iyi misin sen?
+ iyiyim hocam iyiyim. sabah, yağmura yakalandım da, şimdi eve gidicem zaten.
- olmaz öyle. hastalanırsın evladım. çık benim odama saç kurutma makinesiyle kurut üstünü.
+ yok hocam olmaz.
- niyee? hasta olcaksın çocuğum.
+ hocam ama.. olur mu ki?
- gel gel benle.
odasına çıktık. makineyi verdi bana ve sandalyesine oturup, botlarımı çıkartıp iyice kurulanmamı söyledi. böyle anaç, böyle iyi hocalarımız var işte.
bir seferinde de bir makale yarışması için bi hocamız: "çocuklar bu yarışmaya katılmanızı istiyorum. kaynak bulamıyorum diyorsanız bana gelin. size bi sürü kitap veririm. kitap alacağım hocam, param yok derseniz parayı da ben vereceğim. çekinmeyin sakın. paranız olmayabilir, ben sizin hocanızım" demişti.
ben şimdi bu okulu ve bu hocaları nasıl unuturum? mezun olduk bitti. sanki evimden kopmuşum gibi okul tuvaletinde bebek gibi ağladım resmen.
çünkü hiçbir şey eskisi gibi olmayacak biliyorum. artık öğrenci değilim. ikiyüzlü, fesat insanların bolca bulunduğu iğrenç iş yaşamı beni bekliyor.
elveda okulum...
elveda hocalarım...
sizi çok seviyorum ve çok özleyeceğim.
2009 öss de kazanarak burslu kayıt olduğum biricik üniversitemdir. daha hazırlık olduğum için bir numarasını göremesemde dağıttı laptop ile gönlümü kazanmıştır.
baştan güzel göz boyayan içine girdikçe berbatlığı anlaşılan anlaşıldıkça uzaklaşılan çabuk bitsin diye uğraşılan ve kurtulduğunda rahatladığını hissettiren üniversite.
yeni eğitim yılına 5 ekimde başlamış olan güzide üniversite. normal şartlarda 55 kişi maximum öğrenci aldığı iç mimarlık bölümüne bu sene 100'e yakın öğrenci almıştır. ta ki geçen seneye kadar türban konusunda öğrenciler giriş yapmadan önce ufak kulübe tarzı bir yerde eşarplarını çıkartırken bu sene buna pek aldırış etmeyen üniversite hüvviyetinde.
sanırım türban takan öğrenciler için özgür bünyelerin, takmayan öğrenciler için geri kafalıların yönettiğini düşündükleri okulum.
eminönü kampüsündeki bölümlerin küçükyalı'ya taşınmasının yılan hikayesine döndüğü üniversitedir. hocaların 2. dönem küçükyalı'da başlayacaksınız dediği fakat sitesinde böyle bir bilginin olmadığı üniversitedir.
dekanının hocalara ' her öğrenciye burs veremeyiz,notları düşürün' dediği üniversitedir.burs murs isteyen yok allah korusun,yeter ki 3. sınıfa geçmek için gerekli olan ortalamam tutsun denilesi okuldur. ilk iki senenin ortalamasının 2.00 olmaması durumunda 3e geçilemeyen ve alttan ders alınarak ortalamanın 2.00a ulaştırılması gereken üniversitedir.madem öğrencileri burs alırlar korkusuyla bırakacaksınız o zaman burs vermeyin.madem burs vereceksiniz o zaman başarısı 4.50nin üzerinde olan öğrencilere burs verin ne bileyim.parası olan var olmayan var,zorluklarla okuyanlar var bunları düşünmeden her öğrenciyi rahatlıkla bırakabilen dekana ve hocalara sahip üniversitedir. başlamak isteyenlere şiddetle uzak durulmasını tavsiye ettiğim üniversitedir. vizesinden bb aldığım bir dersin finalinden sırf kalmam için f verilen üniversitedir ki finalindende en düşük bb bekliyordum.bunu yapan prof.'a da bütün yaptıklarını bulmasını diliyorum.
Eğitimin genel anlamda iyi olduğu üniversite. Fakat uygulamada yetersiz kaldığını düşünüyorum. Dersler daha çok, hocanın gelip sadece konuşması ve öğrencilerle hiçbir paylaşımda bulunmadan geçiyor. Gerçi, soru sorsa da cevap veren yok! *
Bazı * öğrencilerin tek derdi burs almak, böylece kendilerini zeki zannediyorlar ve tatmin ediyorlar. Bunlar, çok saygı değer profesöre *, ağızlarını yaya yaya "pofff!! yauğğvvv bi ara versek diorum artık!" şeklinde konuşacak kadar da seviyesizdirler.
Birçoğunda, "paramı bastırıyorum, okuyorum" mantığı hakimdir. hocalar derste seslerini yükselttikçe onlar da sesini yükseltip hocayı bastırmaya çalışırlar. dünkü programda da * görüldüğü gibi "susss şişşştttt" şeklinde susturulmaya çalışılmış ve programın yapımcısı abbas güçlü'nün reklam araları da dahil olmak üzere defalarca uyardığı kreş(!) seviyesindeki toplulukları barındıran çok değerli üniversitem.
Örneğini başka yerde ne gördüğüm ne de duyduğum diğer bir saçmalığı ise şöyle: alttan dersin kaldığında, yaz okuluna git ya da gitme * 650 milyon lira mutlaka ödemek zorundasındır. Kıç kadar kampüsüne ise söylenecek söz bulunamamaktadır.
tüm bunların yanı sıra, güzel arkadaşlıklar edindiğim yerdir burası. **
iletişim Fakültesi öğrencilerinin,
"Karanlığın Gözleri" adlı belgesel film ile katıldıkları
"44. Uluslararası Altın Portakal Film Festivali"nde
"Ulusal En iyi Belgesel Film" dalında finale kaldığı üniversite.
