para nelere kadir?! denir bu sendrom duyulunca.
imkansız olmasa da, zorlanır bünye... istanbul'u sindirmişse; ama zaten sokakta izmariti çevreye atıyor;
tükürüyor, sümkürüyor;
telefonda konuşurken anırmasını veya kişnemesini toplu taşıma aracındakilerin rahatça duyacağı şekilde ortaya bırakıyorsa;
sokakta engelliyi, çocuk arabalıyı, bacağı gözü sakat olanı düşünmeden aracını kaldırımlara, kaldırım sonlarındaki eğimli noktalara park edebiliyor; emniyet şeridinde vicdanı sızlamadan gidebiliyor;
bağdat caddesi'nde bile en sol şeride aracı park edip mağazaya girebiliyor;
yolda gördüğü bir kadının arkasından utanmazca göz bilmemnesi yapıyor; rahatsız ediyor (*göz süzmekten bahsetmiyoruz!),
bir avuç yeşillik gördü mü mangalı yakıp ortalığı dumana boğuyor, jogging'e bisiklete yürüyüşe çıkmış olana nefes alacak hava bırakmıyor, pisliğini poşetini eve dönerken toplamıyor, öylece ortada bırakıyorsa (kedi köpek bile toprağa s*çınca ortada bırakmaz)
iki kişilik kaldırımda karşıdan gelene omuz atıyor; iki kişi kolkola girerek karşıdan gelene yol vermiyor, düşüncesizce yürüyorsa;
ufak/masum bir dudağa "hoşçakal" öpücüğü kondurmaya laf atıyor(burada alenen yiyişmekten bahetmiyoruz!),
kadın erkeğinin omzuna yattığında tacizkarca (bu karı(!) veriyordur kesin @!#**!!!) bakışı atıp rahatsız ediyor, homurdanıyorsa;
cumartesi pazar sabah 10'dan önce tamirata başlıyorsa evde ,
yaptığı yemeğin kokusu çıksın diye mutfak penceresi, davlumbaz, aspiratör açmak yerine daire kapısını açıp apartmanı kokutuyor; daire kapısında kokan ayakkabılarını bırakıp görüntü ve koku kirliliğine neden oluyorsa,
dinlediği "genelde" saçma müziği diğer daire veya sokakta yürüyenlere de dinletmekte sakınca görmüyor;
sokakta, barda, evde alkol alıp gürültü, patırtı çıkarıyor, alkolle dünyasını değiştiriyor, yaşanılan dünyayı değiştirmeye çalışıyorsa...
mümkünse istanbul içinde yaşamasın zaten lutfen...
