yalnız şunu söylemek istiyorum istanbul, taksim, kadıköy, beşiktaş, etiler'den ibaret değildir. bu şehirde bir bağcılar vardır, bir okmeydanı vardır ki orda yaşıyorum, bir dolapdere vardır ki çantanız falan çalınırsa ordan çıkması muhtemeldir, bir hacıhüsrev vardır (yerlileri hacısüref derler) istanbul'u o kadar da muhteşem görmeyin mümkünse. istanbul nasıl bir yer diye soran okul arkadaşlarıma, gezmek için muhteşem yaşamak için ızdırap diyorum. eğer istanbul'da doğup büyüdüyseniz istanbul'da yaşayın dışardan gelip de istanbul'da yaşamayı umut ediyosanız işiniz yaş.
hayatın daha kolay ve daha kaliteli yaşanması durumudur.
yakın zamanda taşındım. artık istanbul'da yaşamadığım için çok mutluyum. (bkz: sivasli bey) in yukarıda söylediklerine katılıyorum, istanbul dediğin artık emirgan, kuzguncuk değil; artık sultançifliği, mescid i selam... tabelalar bile neredeyse tamamen arapça olmuş. yeşil kentler liginde %2.2 yeşil alan ile sonuncu sıradayız. iki durak arası otobüsle artık neredeyse 45 dakika sürüyor. her taraf inşaat, her taraf beton, her taraf avm, her taraf rant. salih yolunda don atlet plastik top, karpuz mangal yapıyor herkes. herşey hızlı, herşey sıradan.
girdimi okuyup cevap vermiş olan tüm yazarlara öncelikle teşekkür ediyorum ama unuttukları bir nokta var herkes köy hayatı yeşil alan vb şeylerden haz almaz bu noktada dikkat edilmesi gereken senin hayat tercihindir. köy hayatı gibi sakin sessiz bir yaşam mı tercih edeceksin yoksa dünyanın merkez kentlerinden birinde hızlı bir yaşam mı bu bir tercih meselesi örneklere baktığımızda da istanbul los angeles new york paris vb kentlerin nüfüsundan bu tercihin ne yönde olduğunu anlayacağınızı düşünüyorum.
istanbul orta doğu ve balkanlar’da siyaset,eğlence,kültür,turizm,ekonomi,bilim vb etkenler bakımından açık ara en yaşanılabilir ve refah seviyesi yüksek kenttir.
toplu taşımadan söz edilmiş şehirde 2019 sonunda bildiğim kadarıyla metro ağı oldukça büyüyor sizde pendik’te oturup taksimde çalışmayıverin artık başka bir şehirde bunu yapana akıllı gözüyle bakmazlar da pek.
son olarak bazı yazarlar sonradan istanbula gelenler böyle düşünür iması yapmış sanıyorum, doğma büyüme şişlideyim.
Yaşamadığım için şükrettiğimdir, trafik,insanların üstüne üstüne gelmesi, her tipten insan, insan, insan... ben gelemiyorum kalabalığa içim daralıyor...
