bazılarının kayıttan sonra da atlatamadıkları şaşkınlıklardır.
bi konyalı kardeşimiz vardı. pırlanta gibi çocuktu. belki bu yüzden, geldi, gelir gelmez aşık oldu. yapma dedim, etme dedim, burası istanbul, üstellik lise değil üniversite dedim anlatamadım. lan aşık oluyosun tamam da, karşında aşık olunacak biri mi var? kaldı mı burada böyle şeyler? yok..
sonrasını tahmin edersiniz: son sınıfta anca toparlayabildi!
istanbullu olanların bile geçirdikleri şaşkınlıklardır kimi zaman. lan sen o kadar liseyi aileden ayrı oku, tut üniversiteyi ailenin olduğu şehirde kazan. 3 hafta geçti hala atamadım üzerimden o şaşkınlığı.
aslında bir bakıma kaldı yani inanmak gerekiyor her açıdan aşk yaşanabilecek bir şehir sadece burada zaman işliyor zaman ile kime aşık olabileceğini anlıyorsun galiba.
başka yerde okuyacağına emin, hatta o ilden ev dahi tutacak kadar eminken istanbulu kazanan bir insanın yaşadığı şaşkınlıktır. "anaa iyi ki istanbul olmuş" da dedirtir sonradan. korkmamak lazım istanbul'dan. seni yenicem lan istanbul triplerine gerek yok.
