birçok sebebi olan hem de hangi açıdan bakılırsa bakılsın. spor, sanat, tarih, eğlence hepsinin karışımı müthiş kent. Haldun Hürel istanbul'u bir kitabında gözleri yaşlı bir kıza benzetir. Güzel kız ağlamakta ağlatanlar bizleriz.
vazgeçilmesi imkansızdır.
her tepenin ardından denizi görür, defalarca aşık olursun.
karışık yolları damarlarının yerini alır, kanın o yollarda akmaya başlar kopamazsın.
kalabalığı, kargaşası ile bir kaostur ıstanbul.
benliğini ele geçirir sen olur, aynada yüzünü değil ıstanbulu görürsün.
artık uzaklaşmam, gitmem gerek der gidersin ama canın acımaya için kanamaya başlar özlersin.
geride bıraktığın aileni değil içine işleyen şehri özlersin.
Doğup büyünülen yer olması. Nerdeyse tüm anılarının istanbulda olması. istanbuldan başka yaşanacak yer olmaması. istanbulun dünyanın en güzel şehri olması.
bir başkadır istanbul.evet her telden adam vardır burada.iyisi de kötüsü de.sen görmeyi bileceksin.boğazda rakı içip balık yiyeceksin.anadolu kavağından denizi seyredeceksin. kendini sokağa bırakacaksın bomboş yürüyüp arka sokaklarında dolaşacaksın.çocukları seyredeceksin,kızkulesini,galata kulesini...ortaköyden başlayıp istinyeye kadar yürüyeceksin düşünmeden,balık ekmek yiyip başına toplanan kedileri besleyeceksin birer birer.hergün başka bir köşesine gideceksin her biri bir izmir bir ankara bir antalya eden.uğruna medeniyetlerin battığı bu şehri öyle arada bir gelip görmekle anlayamazsın.istanbulda yaşayacaksın istanbul kokacak istanbul soluyacaksın.işte o zaman nereye gidersen git eninde sonunda sıkılacaksın.istanbul olacaksın.
