insanları hatırlarken şarkılarla hatırlarım. gönderilen her şarkıyı kaydederim, söylenen her şarkının ritminde o kişiyi ararım, tonlamalarında bana verdiği hissiyatı ararım;
kaçıncı sınıfım hatırlamıyorum ama küçücük bir şeyim işte. yağmurlu bir gündü. okul bizi gezmeye götürmüştü tam olarak neresi ve niçin götürdüler onu hatırlamıyorum.
yağmur yağınca hızlı hızlı eve dönmüştük. binanın yanında çadır vardı orada bileklik yapardık, konuşurduk vs.
binadan bir kız arkadaşım çadırın içinde şarkı söylemeye başlamıştı. o şarkı bu şarkıydı.. öyle derinden söylüyordu ki bu başlığı görünce bakışları, gözünü kapatarak söyleyişi ve şarkının içindeki ''sevmeden sevişmek, tanımak bir vücudu, yavaşça öğrenmek'' bölümünü söylerken kızarmasını unutamam. çok utanmıştı. sevişmek derken renk atmıştı.
ben çok hiperaktif biriydim o ise çok üzgün, bohem, naif. şimdi ise ben somurtkan, depresif, ağlak bir insan oldum. umarım o iyidir.
gri-mavi şehrimin yaşanası tek mevsimidir. ne kalabalıktır ne de yazın getirdiği o bitkinlik vardır. sonbahar kız kulesini başka gösterir insanın gözüne, dalgalar bir başka vurur sahiline! martılar esen melteme ritmik çırparlar kanatlarını...beşiktaş iskelesinde çay içmek lazımdır, deniz müzesi'nde nöbet tutan askere bakılmalıdır, ortaköy'e yürünmelidir, gün batımı izlenmelidir vapurda süleymaniye'nin ardına bakarak ve şarkılar söylenmelidir gemi'nin kıç tarafında sonbahar'da...kaç zaman oldu sonbaharı yaşamayalı istanbul'da? sonbahar'da yaşamak lazımdır istanbul'u ve sonbaharı da istanbul'da...
en olmadık zamanlarda çalmaya başlar. duyulur ve olunan yerde bir sevgi duruşuna geçilir. daha ilk kelimelerinde alır götürür çok uzaklara.. bütün dünya susar sadece iç ses konuşur. ateşin ilk düştüğü andaki acıyı yaşatır her defasında. şarkı biter, iç ses susar, sevgi duruşu sona erer... hiç bir şey olmamış gibi yola devam edilir.. her şeye rağmen...
teoman in gonülcelen albümunde 3.sirada yer alan parca.albumdeki diger parcalar
1.gönülcelen
2.anliyorsun degil mi
3.istanbul da sonbahar
4.doktor
5.istasyon insanlari
6.mavi
7.hayalperest
8.soluk soluga
9.zamparanin ölümü
10.sevdim seni birkere
hayatı hep bir sayısı ile yaşamaktır ve korkmaktır bir sayısından. içtiğin sigarayı bile üçer beşer almaktır. Yalnızlık ailen olmuşsa; ölümcüldür bu şarkı, sen yalnızsındır, hayatına girenler yalnızdır, yalnız kalmak zorundadır, sevdikleri insan hep bir başkasına aşıktır, adı yalnızlıktır, anlatamazsın hiçbirine...
her zaman kolay değil
sevmeden sevişmek
tanımak bir vücudu yavaşça öğrenmek
alışmak ve kaybetmek.
alışmak ve kaybetmek...şarkı o kadar sakin bir tonda söyleniyor ki, cümleler de bi o kadar yalın.
çoğunlukla üstesinden gelmek zordur bu iki kavramın "alışmak" ve "kaybetmek"...
bu kadar doğal ifade edilemezdi, doğarız ve büyürüz, alışırız ve kaybederiz, sonra bi daha alışırız bi daha kaybederiz.
her şey kadar bu da doğal bir şey işte. bi yerden sonra kaybetmeye de alışırsınız belki.
