birey devlet yurdun kalıyorsa(misal ben) masraf dahi sayılmayan miktardır.
180 lira yurt ücreti (yüksek ücretli yurt)
70 liraya pasomuza 200 biniş yükletiyoruz, en kebap tarafı bu zaten.
180+70=250
En temel ihtiyaçalrdan ikisi sadece 250 lira tuttu!
Evet, en janjanlı kısma geliyoruz! yemek
Devlet bize 2 lira kahvaltı, 5 lira da akşam yemeği yardımı yapıyor.
Kahvaltıda çay, yumurta, domates-peynir, tost en fazla 2.5 lira oluyor: yani ödediğin para 50 kuruş
30x50=1500 kuruş
Kahvaltıya verilen aylık ücret 15 lira
Akşam yemeği çorba+pilav+et ya da tavuk+cola en fazla 9 lira oluyor. Ayran alırsanız 7.5. Neyse cola aldınız diyelim. 9-5=4 lira. 4x30=120
120+15= 135 lira da aylık yemek masrafınız!
250+135=385 lira en temel ihtiyaçlara vereceğiniz paradır.
Evet hayvan gibi yaşamayı tercih edip; okul-yurt-okul-yurt şeklinde yaşarsanız 385 liraya çok da güzel yaşayabilirsiniz.
yurdun yemeklerine şöyle bir bakıp burun kıvıran biri olduğumdan yemeği dışarda yiyorum. kfc, burger, kayseri mutfağı ya da hiç adı sanı bilinmeyen ev yemekçisi. Günlük 7 liram akşam yemeğine gidiyor.
7x30 = 210
kahvaltıda verilen tost, tost değil; yumurtayı yemekhanedeki ablalar kendileri yumurtlamış. Gidiyorum bi börekçiye, orda yiyorum kahvaltımı. Çay + börek = 4 lira
4x30 = 120
120+210 = 330 lira
ee hocam senin bi de 7 liralık yardım vardı devletten?
heh işte en güzel kısım o!
o parayı yemeğe vermediğimden, kantine gidip ne kadar bisküvi-su-meyve suyu varsa koyuyorum poşete. Extra bir yiyecek masrafı çıkmıyor.
330+250 = 630 liraya güller gibi geçiniyorum.
Ha arkadaş ortamı oluyor; bowlingmiş-barmış falan onlara gidiliyor. Aylık en fazla 100 tutar.
Demek ki neymiş?
Aylık 385 liraya bir öğrenci istanbul'da yaşar. Ama 750 liraya paşalar gibi yaşar.
gerçekten durumu olmayanları ayrı bir yere koyacak olursak öğrencinin kendine harcayacağı en az bin tl'yi içinde barındırmıyorsa söz konusu kişiden yaratıcılık, özgünlük, girişimcilik falan beklenmemesi gerekir. genelleme yapacak olursak bu kişide bu vasıflar yoktur da. gelişmez, gelişemez. çok güzel köle olur bunlardan. varlık içindeyken yokluğu denemek çok güzel bir erdem de yokluğa alışmak çok boktan bir şey. nereye baksam görüyorum, herif işi çekip çeviren olmasına rağmen hak talep etmekten tırım tırım tırsıyor. bu alışmışlık yüzünden her bireyin çekeceği bir sıkıntı bu da. soğan ekmek yeyip çocuk okutan anaların babaların hakkı ödenmez tabi kesinlikle de kafası çayır çayır çalışırken emeğinin çok çok altındakine boyun eğen insanların da hakkı bu değil ama alışmış istemiyor bile. toplumsal mesele tabi münferit düşünüp bir boka varmak mümkün değil ama öyle 300 lirayla yaşamayı matah bir şeymiş gibi göstermek de salakça. alacağın varsa da vermezler yani.
kafadan söylüyorum:300 kredi alıyorum,225 burs alıyorum.yurda 300 ödüyor ailem.ben 525 lirayla sadece yemek kitap falan alıyorum.ama yetmiyor.ki kredi kartımın 500tllik limiti doldu.evet allah benim belamı versin.ama bendeki sitres sende olsa sen de alkol ve sigaraya başlarsın,erkek arkadaşımla kavga ettiysem evlere şenlik;alışveriş manyağı olurum.iyi çekiyor beni bizimkiler.ki arada yurt parası dışında para gönderiyorlar.ipne bir kız çocuğuyum.yapcak bişee yok...
