istanbul'da yaşamak,yaşlanmak isteyenlerin en büyük dayanaklarından,zevklerinden biridir.Boğazda sevgiliyle yenen bir yemeğin tadı damakta kalır öylece,yada yapılan bir tur.Kısaca boğaz istanbul'a yapılmış bir kıyaktır
uğruna tanrıların bile* hikayeler anlattığı, anadolu'dan da baksanız, avrupa'dan da baksanız, uzaydan da baksanız gene de güzel gözüken, geçilmesi için iki köprü, yığınla arabalı vapur, vapurlar, deniz otobüsleri, motorlu teknelerin yetmediği, yakınındaki marinaların ağzına kadar tekne ile dolduran, istanbul'un simgesi.
uğruna şarkılar şiirler yazdırır; yeri geldiğinde burukluk, yeri geldiğinde ferahlık verir. çoğu zaman, o cıvıl cıvıl manzarasına rağmen hüzünlü bir tablo çizer. bu açıdan da istanbul'un ta kendisini yansıtır
basta Rusya ve ingiltere olmak üzere dünya üzerinde prestij sahibi ülkelerin baktıklarında salyalarının akmasına neden olan ve canımızı vermeden asla vermeyecek olduğumuz boğaz.
etiler'den bebek yokusundan bebeğe yüründüğü vakit önce görüntüsü ile cezbeden sonrada sahilde bebek kahvesinde türk kahvesi yudumlarken kokusu ve yaninda olmanin verdiği haz ile insani resmen cildirtan bogazdir. hatta yahya kemal beyatli ses siirinde söyle der:
Günlerce ne gördüm ne de kimseye sordum,
'Yarab! hele kalp ağrılarım durdu!' diyordum.
His var mı bu alemde nekahat gibi tatlı
Gönlüm bu sevincin heyecanıyla kanatlı
Bir taze bahar alemi seyretti felekte,
Mevsim mütehayyil, vakit akşamdı Bebek'te,
Akşam!.. Lekesiz, saf, iyi bir yüz gibi akşam!..
Ta karşı bayırlarda tutuşmuş iki üç cam;
Sakin koyu,şen cepheli kasrıyle Küçüksu,
Ardında vatan semtinin ormanları kuytu;
Bir neşeli hengamede çepçevre yamaçlar
Hep aynı tehassüsle meyillenmiş ağaçlar
Dalgın duyuyor rüzgarın ahengini dal dal.
Baktım süzülüp geçti açıktan iki sandal.
Bir lahzada bir pancur açılmış gibi yazdan
Bir bestenin engin sesi yükseldi boğazdan
Coşmuş yine bir aşkın uzak hatırasıyla,
Aksetti uyanmış tepelerden sırasıyla,
Dağ dağ o güzel ses bütün etrafı gezindi:
Görmüş ve geçirmiş denizin kalbine sindi.
Ani bir üzüntüyle bu rüyadan uyandım.
Tekrar o alev gömleği giymiş gibi yandım,
Her yerden o,hem aynı bakış ,aynı emelde,
Bir kanlı gül ağzında ve mey kasesi elde;
Her yerden o, hem aynı güzellikte göründü,
Sandım bu biten gün beni ram ettiği gündü.
iyi ki de var olan böyle yer yüzü şekli. hani o olmasaı 14 milyon insan nereye s.çardı bilemiyorum şahsen. her belediye bağlamış foseptiği boğaza oh mis..
istanbul' a ilk geldiğimde otobüsle üstünden geçerken neden herkesin uyuyup da bu güzelliği izlemediğini düşünüp şaşırdığım ama sonraları benim de onlara katıldığım gece ayrı bir güzel olan doğa harikası.
istanbulun ortasındaki deniz suyu. petrol taşıma hattı olarak kullanılır. enlemesine günde bisürü yolcu taşınır karşı kıyıdan öbür karşı kıyıya. eskiden üzerinde sovyetlerin emelleri olan su geçidi olarak tanımlanırdı. sovyetler eskiden çok karanlık emeller beslemiştir bu su yolu üzerinde. hep kendisinin olsun istemiş serbestçe gemi yüzdüreyim demiştir.
Dünya üzerinde görülmesi gereken yerlerin başında gelen, avrupa ve asya kıtalarını birleştiren, medeniyetlerin beşiği, defalarca geçmeme rağmen cazibesinden hiçbir şey kaybetmeyen yerdir.
el işi gibi itinalı, dünyada bu kadar güzel başka bir yer olduğuna inanamadığım mucize. derdini dökersin dinler, sevincini paylaşırsın güler, his sahibi yapar, dert sahibi yapar, gider bir bankın kıyısından seslenirsin usul usul, cebinde beş kuruşun yoktur, seni zengin yapar, karun kılar.
