Trende biletsiz sevdalar vardı
Vagonlar kaçaklara göz yumarlardı
Aksada yüreklere kar pınarları
Sevdanın(mın) arkası var ardı bahardı
istanbul ağlıyor sen ağlıyorsun
Hadi git git artık ne duruyorsun(sevgilin bekliyor ne duruyorsun)
Yolcular hep kaçak bizse tutuklu
Gözler ağlıyor tutkulu çocuksun
---------
Yıldız ağlarım göğ mavisinde
Her dem bakışlarına gözlerinin deryasında
Pusu duran ellerimi sana tuzaklarım
Her tetik düşürdüğün de gözlerim
Ölüme az kalırım
Yalnız gördü ya
Gelir bende kalır yalnızlık
Uzar geceler
istanbula yağmur yağar karla karışık
Karı ayıklar yağmur kokuları alırım koynuma
Ot koyarım göz ucuma
Anlarım!Yine yangın yine hasret
Yıkanan istanbul'dan düşen payıma
Bide yüzünün giderken ki ıslaklığı...
---------
Gül damlası düşmüş ateş yurduydu
Dağlara dil uzatan narlı kuyuydu
Yağsa da gönüllere gam geceleri(yaksada gönülleri gam geceleri)
Ceren yarasında dert öğütürdü..
istanbul ağlıyor ben ağlıyorum
hadi kalk gel artık dayanamıyorum
Yolcular geldiler sen yoksun içinde
Yüreğim can veriyor acılar içinde..
gulay ı bir kez daha sevmeme sebep bi sarkı. bu kadar guclu bir ses taksimde kose basında bir barda sahne alıyor ya memleketin acınacak yonunu daha iyi anlıyorum. sanatıyla bir seyler yapmak, gundemde kalamamak ve unutulmaya yuz tutmak.
sahrud seyduna' nın ''sen hiç mi bahar görmedin'' albümünde gülay ile birlikte seslendirdiği; her sözünde, her satırında göz yaşlarını tutmanın mümkün olmadığı şarkı.. bir off çekmektir sonu..
sen gideli buralardan
yolunu gözlemekteyim
istanbul ağlıyor yastayım sevgilim
hala seninim delinim
bıraktığın gibiyim
çıkmaz sokaklarında kayıp
derbeder haldeyim
sen gideli bu aşktan
kalbimle harpteyim
yokluğun ölümden beter
buz tuttu yüreğim
hala seninim delinim
bıraktığın gibiyim
çıkmaz sokaklarında kayıp
derbeder haldeyim
rüzgara es püfür püfür
yağmur olda bul beni
geceleri rüyalarıma gir
öpüp okşa sev beni
sen gideli bu şehirden
ötmez oldu bülbüller,
doğmadı güneşim batalı
açmaz oldu güller
hala seninim delinim
bıraktığın gibiyim
çıkmaz sokaklarında kayıp
derbeder haldeyim
unutmadım unutamadım
dinmedi fırtınam içimde
başucumda resmin aynı yerinde
hala seninim delinim
bıraktığın gibiyim
çıkmaz sokaklarında kayıp
derbeder haldeyim
rüzgara es püfür püfür
yağmur olda bul beni
geceleri rüyalarıma gir
öpüp okşa sev beni..
gülay' dan başka hiç kimsenin bu şarkıyı yorumlayacağını düşünmediğim, acı, hüzün dolu, saatlerce yıllardır dinlediğim eskimeyen ezgi. sunay akın şiirinide unutmamak gerek.
nasıl sözler bunlar nasıl bir yorum ve nasıl bir müzik? gülay her "istanbul ağlıyor, ben ağlıyorum " dediğinde dinleyende ayrı his ayrı hatıralar...
gözler kapanır ve günün saatinde huzur seni bu şarkıyla gelir bulur.
gülay ın belki de seslendirdiği en popüler şarkı. istanbul ağlıyor, sen ağlıyorsun dediğinde eğer istanbul ile ilgili anılarınız gözönüne gelirse o gözün ağlaması gerektirdiğini emreder gibi itaate zorlayan sözler ve içe sızan bir müzik .
Yıldız ağlarım göğ mavisinde
Her dem bakışlarına gözlerinin deryasında
Pusu duran ellerimi sana tuzaklarım
Her tetik düşürdüğün de gözlerim
Ölüme az kalırım
Yalnız gördü ya
Gelir bende kalır yalnızlık
