Aksanlı veya şiveli konuşmak, zaman zaman sevimli ve sempatik olsa da, iş hayatında, resmiyette pek de hoş görünmez ve garip durur.
istanbul türkçesi konuşmak, öyle goygoyu yapıldığı gibi antin kuntin kelimeleri kullanmak, çıt kırıldım bir edayla konuşmak, eğilip bükülmek değildir.
Eğitimli, okuyan, araştıran, kelime dağarcığı zengin ve zarif insanların dilidir.
istanbul aksanı olmayan birini tabii ki ciddiye alırım ama istanbul türkçesiyle konuşan insanı da dinlemeye doyamam, etkilenirim, saygımı kazanır, doğruya doğru!
Bu, birçoklarımız için böyledir.
