hani canınız istanbul'un en eski semtlerinin o ara sokaklarını tavaf etmek ister. teker teker bütün kaldırım taşlarını saymak, duvarlarına dokunmak istersiniz o eski evlerin. orada yaşayıp orada ölenleri düşlersiniz. "bu evin önünde nasıl sohbet etti kadınlar? neler konuştular acaba?" dersiniz. sonra gidip gülhane'de o güzelim parkta bir banka ilişip bir simit kemirmek, ardından eminönü'nde denizi, vapuru ve gidip gelen yolcuları izlemek istersiniz. ya da vapura binip gidip sonra da dönersiniz ya sadece topkapı sarayını uzaktan izlemek için.. öylesine garip bir özlem duyarsınız ya bunlara.. işte size onların hepsini bir göz kırpışınızda yaptıran güzelim bir incesaz şarkısının adıdır istanbul'a dair.
