"yahudilerin hepsi öldürülmeli" diyen facebook twitter profil fotoğrafına nazi fotoğrafı koyup "en iyi kürt ölü kürt" cümlesini çok kullanan kendisine ait düşünceyi desteklemeyene "dinsiz" "vatan haini" gözüyle bakan zihniyetin çenesinin açılmasına bir malzeme olan durumdur. yadırganacak bir durum değildir çünkü yetiştirilme şekli ile alakalıdır kim bilir anası babası o kıza neler anlatıyor tıpkı zamanında bir çoğumuza kürtlerin anlatıldığı gibi. sen kahvede otururken birisi allah allah diye bomba patlatsa bir yakınını öldürse seni de görürüm ben. eğer o hamasçılar sivillerini çok sevseydi gazze'ye sığınıp oranın havaya uçurulmasına zemin hazırlamazdı.
özet: siviller suçsuz baştakilerin de işte anladınız siz.
edit: aşırı milliyetçiliğin bir sonucudur demeyi unuttum.
bir edit daha: aşırı dinciliği nasıl unuttum lan aaa.
bozulmuş yahudilikle paralel giden yazılardır ki bu yahudiliğe göre rab sadece yahudi ırkının rabbidir.yahudiler hariç kimse zaten cennete gidemeyecektir.yani allah'a inansa bile eğer yahudi olarak doğmamışsa cennete giremez.
e madem yahudi değilsen değersizsin o zaman öldürülmende ya da topraklarının işgal edilmesinde ne sakınca olabilir.
Filistini savunan ve filistin halkı tarafından demokratik yöntemlerle seçilmiş olan hamastan terörist diye bahseden zihniyetin münasip bir yerinde patlaması güzel olacak füzelerdir.
israil halkının %95 gibi büyük kısmının israil'in yaptığı katliamları desteklediğini düşünürsek eğer geberen hiç bir israilli için üzülmememiz gerektiğini bize hatırlatan olaydır. Sonuçta bu çocuklar büyüdükleri zaman anaları ,babaları gibi kan içen vampirlere dönüşeceklerinden dolayı, eğer filistinli çocukların yaşama hakkı yoksa israilli çocuklarında yoktur diye düşünülebilir. ( bu mantığı düşünmek istemesek bile düşündürüyorlar işte)
sözleri bitiren, umutları körelten dehşet verici görüntüler bunlar. bu resimleri görene kadar sapıtmışlığın bu kadarının, bu radikalliğin farkında değildim belki de. evet bir toplum tamamen kötü ya da iyi olamaz, aşırı milliyetçiliğin her türlüsünün zararını her türlü çekti dünya bugüne kadar. ama bu görüntüler ne milliyetçiliğe ne aşırılığa sığıyor. dünyanın daha iyi bir yer olma ihtimaline olan umutları yokediyor. o bombaların, füzelerin yokettiği masumların, çocukların hayatları gibi.
çocuklara bunu yaptıracak kadar, çocukları bile bu hale getirebilecek kadar sapıtmış olan bu insanlara, bu kafa yapısındaki gözü dönmüşlere ne denir bilemiyorum.
Allah belanızı versin diyebiliyorum sadece.
ağlamak?
küfür etmek tükürük saça saça?
kafayı öne eğip yalvarmak yaradana?
utanmak insan olmaktan ve en çokta aynı dünya'yı böyle insanlarla paylaşmaktan?
sığar mı lan insanlığa?
yok abi anlatamıyorum.
tombi alırken ben küçükken, yanımdaki arkadaşımın alacak parası yoksa anam bana da para vermezdi ayıp diye. salçalı ekmek yerken bakardı arkadaşlarımın eline belki de evlerınde salça yoktur da canı ister diye.
yoksa o'na da yapardı kıça iki şaplak atar "hadi yallah" der kapıyı kapatırdı...
bu ne abi? aynı coğrafyanın evlatları mıyız biz? bu nasıl bi kin? bu nasıl bi beyin yıkamışlık? anlatamıyorum, ceviz büyüklüğündeki beynim patlayacak gibi oluyor bu görüntüleri görünce. her bir kelime kursakta hevesi boğar,o yüzden kelimeleri toparlamak zor.
yazarsam acırım, yazarsam canınız yanar.
lan onlar oyun çocuğu lan. onların ellerindeki kalem, arkanlarına kardeşlik mesajlarına gebe olmalı, bedenleri oyuna hasret...
roketlerin üstüne nice yıllara filistinli çocuklar yazmak! tanım zor abi tanım yakıcı...
ey israil, bi gün bırakabildiğim gün insanlığımı bi tarafa, yapabilirsem şayet mektuplar karalayacağım sana.
roketlere değil ama mektuplara yazdıklarımın ağırlığından ezileceksin kanlı toprağında...
tanım: 2007 yılına girerken israilli bebelerin akranlarına yollayacakları füzelerin üstüne yazılmış not. dünya üzerindeki en anlamlı olanlardan. Aynı coğrafyanın üstünde tay tay adımlarla yürürken o bebeler aha yine tepetaklak olan hayata...zulme ve insanlığa atılan imza.
çocukların yazdığı not. çocuklar!
.... çocuklara değildi bu küfür, rozetleri büyük yüreği ve insanlığı küçük olanlara.
daha küçükken ben, dizim yarıldığında ağlıyordu anam benle birlikte. şimdi bebesinin her bi parçası puzzle gibi savrulmuşken bombalarınızla, o kadına baktıkça anlıyorum anamı ben.
daha sebiyken öğrendim "yetimin saçını okşarken canı acırsa azapların en büyüğünün çekileceğini" de koskoca adam oldunuz öğrenemediniz lan.
daha çok küçükken ben, oynarken oyuncak silahlarla ve ateş ederken yalancıktan nerden bileyim benim yaşımdaki oyun çocuklarının gerçek mermilerin muhatabı olduğunu?
nerden bileyim lan dudaklarının kenarlarında yarım kalan tebessümlerle, onlara hiç mutluluk getirmeyen kanlı topraklara serilip o bedenlerin, düştüğü yerde sadece kin büyüteceğini sonra?
büyüdü işte, büyüttünüz!
sallanırken ben salıncağımda kimler sallanıyor sizin idam sehpalarınızda?
hangi çocuklar tankların uçlarında umuda yelken açıyor ve hangi çocuklar sizin kanlı siyasetinizi anlıyor ki sonra?
hangi çocuğun oyuncakları boş kovanlar ve misket oynarken biz, kimin canı misket mermilerinin ucunda?
çocukken oynarken biz saklambaç oyununu değil ebe olmak, ölmemek için kim nereye saklansın taş üstüne taş kalmayan o diyarlarda?
savaş yok. savaş gereksiz. şakacıktan olsun bunlar tanrım masucuktan...
kendi istekleri ile asla yazacaklarını ihtimal verilmeyecek olay. çünkü dünya da çok az kadın çocukların ölmesine tepkisiz kalır. bu onların yaratılıştaki programlanmasına aykırı bir durumdur. kadın yaşatmak ve büyütmek üzerine yapılandırılmıştır.
eğer bunu kendi istekleri ile yazıyorlardı ise, onlara iki çift laf söylemek gerektir.
neyse kalsındır. tarihe bir baksınlar yater. ya da iki tane yazılı füze de bu tarafa atsınlar bakalım neler oluyor.
kanımı donduran o resmi gorunce israilin hakikaten yok olması gerektigine yurekten inanmaya basladım. demekki israil 7 den 70 e manyak dolu.
(bkz: bir asalak çeşidi olarak israil)
(bkz: dünyanın göt ağrısı olan ulke israil)
fuzeyede;
"bu fuzeye attığım imza ile ruhumu lanetliyorum, insanlıktan sıyrılıyorum
ailem ve israil sagolsun" yazıyorlar gerisi hikaye.
kandırılmış zavallı masumların (belirli yaş ve altındakileri kastediyorum) belki de anlamını bile bilmeden yazdıkları talihsiz şeylerdir. bilselerdi o bombaların kendi yaşıtlarının, günahsız zavallıların hayatını nasıl kararttığını veya sona erdirdiğini, sanmıyorum ki elleri böylesine rahat uzanabilirdi o kaleme.
