yahudi cesaret madalyası alıp bu madalyayı marmara gemisinde ölen vatandaşları için israile iade etmeyen sonra van minüt diyen bir anlayışın revaçta olduğu ülkemde, bunu neden sorun yapıyorsunuz?
kapalı kapılar ardında, alışkanlık olduğu için at pazarlığı yaparak (bu terimi balık hafızalı yurdum insanı hatırlamaz) ver üç-beş kuruş da şu işi kapatalım ya diye yalvaran ve 1. derecede görüşme yapan insanlar sanki özür ve alınacak üç-beş kuruş ile o ölen insanların akan kanları verilen canları anlam kazanacak sanıyorlar.
ne kadar basit düşüncelerde olduğumuzu eleştirmeyelim, hepimiz basit insanlarız.
kendisinii hümanist sanan ancak sorsanız hümanizmden zerre haberi olmayan dünyada olup bitenleri anlayamayan ya da anlayıpta hani bir iş bir kariyer ne bileyim bir entelektüellik payesi ya da yakıştırmalığı bekleyen insan. onlara şunu söylemek istiyorum meyveler bir günde olgunlaşmaz zamanı gelince herkesin gazı alınır ama biz onlar gibi aşağılık değiliz biz affederiz biz bağışlarız aramıza alırız zengin ederiz çünkü biz türküz.
