görünen gerçekliktir. madem bu kadar düşkünüz prestijimize, önce israil ile olan hesabını görmek lazım, delikanlı olmak lazım, omurgasız siyaset daha nereye kadar.
israil' in çıkarlarını akp hükümeti bugün suriye'de temsil etmektedir. bu nedenle aslında israil ile savaşmak şöyle dursun kapılar suriye'ye müdahale konusunda israil ile olan ilişkide daha da açılmıştır.
sağ iktidarların kötü bir huyu da bu. savaşa yatkın olmaları. bu amerikada da böyle, israil de de böyle, nasyonel ama sosyalist olduğunu söyleyen nazi almanyasında da böyle.
hatırlarsanız mavi marmara baskını öncesi ve sonrasında israil e acayip posta koymuştuk. ama ordaki iktidar da sağın sağı olduğundan dolayı altta kalmamış reste retle karşılık vermişti. neyse aklıselim galip geldi de olaylar bir miktar soğudu.
akabinde iç karışıklıklardan dolayı suriye meselesi çıktı karşımıza. oh ne güzel tanm dişimize göreydi. bir anda savaş tamtamları çalmaya başladık. iyi de kim için, ney için ve kimle savaşacaktık? mesele suriyenin iç meselesi. kim dost, kim düşman nasıl anlayacaktık, bunların cevabını veren yok. dünya üzerinde o kadar devlet varken bize ne oluyor? tamam, uluslararası meşruiyeti olan bir durum olsa o zaman düşünürük.
galatasaray ın iç meselesine, fenerbahçe nin ya da tam tersi, müdahil olmasından hiç bir farkı olmayan durum. ondan sonra da diyorlar ki fenerbahçe taraftarı niye aziz yıldırım etrafında kenetlendi? işte bu yüzden angut, işte bu yüzden.
