son günlerin popüler söylemi; girmenin kutsallaştırıldığı çağda yaşıyoruz, bu nedenle girmeye karşı bir taleple ortaya çıkan herkes mahkum edilecektir. Öte yandan girme talebini basbas bağıran hem de buna israil gibi girmenin önde gidenini alçakça örnek göstermekten çekinmeyen ise zaten masumluk zırhına bürünmüş.
Ve kesinlikle girmenin icrattan koparıldığı çağda yaşıyoruz, girelim yeter, bundan alınan hazzın dışında kalan zaten teferruattır, israil girip hazzını alıyor, sorunu çözemiyor olmasının ne önemi var girip kendini tatmin etmesi alınabilecek değerde bir örnektir. Atom bombasının japonyaya girdiği zamanlardan beri girmek kendisi dışındaki tüm etkilerinden koparıldı, 11 eylülde uçakların ikiz kulelere girmesinde zirveye çıkan hazdan ibaret oldu girmek. Defalarca izlenen izlendikce yeniden izleme arzusunu kamçılayan bir girme.
Ve bizde de çığlıklar yükseliyor, "girelim! milyonlarca insan haz için yanıp tutuşuyor". Ah Baudrillard ah!, seni bir kez bile anlayamayanlar eksiye boğacak mekanı, eksi girme hazzının zirvelerinde dolaşarak.
