şiir mustafa kamil gök,müzik salih nazım peker,düzenleme tümden kırıka'dır. adamı derinden vuran bir şarkıdır.. ayrıca acayip bir hikayedir. özellikle albümde ispirtocu saim altında yer alan o fotoğrafla beraber muhteşem bir birliktelik barındırır. kısacası dinleyin, vurun rakının dibine.
yıllarca dumanı sımsıcak tatlı
samsun cigaraydı dudaklarımda
malbora bulunca samsun'u attım
izmaritim şimdi kaldırımlarda
o tatlı sevdası bir nehir gibi
durmadan dolaştı damarlarımda
sürükledi o sevda nehiri beni
içimi sızlatan kaldırımlara
eskiden üşürdüm evin içinde
ısınmak bilmezdim yorgan altında
şimdi sokaklardayım unuttum üşümeyi
sevgiyi de bıraktım sıcak odalarda
her zaman allahtan şunu diledim
son nefeste bir gülüş bahşetsin bana
hayatta ilk defa ölürken gülmüş
ispirtocu saim desinler bana
taşlarda soğuk yüz, toprakta kar var
hava çok kararmış ıssız sokaklar
heykel gibi sakin uyumuş saim
elinde bir mektup göğsünde resim
heykel gibi sakin uyumuş saim
son defa o gülüş dudaklarında
