insanın başına gelebilecek en zor hadiselerden birisidir. arkadaşım, dostum, komşum, canım gibi kelimelerle geçiştirilmeye çalışılsa da, utanma sebebidir ve takıntılıysanız gece uykunuzu bile kaçıracaktır.
birisi var, çocuğu bir yerden tanıyacağım ama nereden bilmiyorum. Adını da bilmiyorum sadece tanıdık geliyor. Bana selam veriyor konuşuyoruz muhabbet ediyoruz sokakta ayaküstü ama tanımıyorum bile. Çok acayip.
- hacı hatun gelse "adın ne sesin" dese ne dersin?
+ manyak mısın? adımı söylerim işte.
- ne dersin yani?
+ "murat" derim olm deli misin nesin?
- haa işte muratcığım hatuna böyle dersen olmaz.
+ niye lan?
- neyse siktir et napıyoruz muratım? bira içmeye mi gitsek?
ismini unuttuğunuz birisiyle sohbet ederken hiç bozuntuya vermeden devam edilir. fakat bu arada adamın ismini düşünürsünüz acaba neydi diyerek. bu gibi durumlarda ismi aklınıza gelmediği anda hemen sorun. ilerleyen zamanlarda soramazsınız. baktınız olmuyor, kusura bakma bir anda adınızı unuttum diyerek öğrenirsiniz.
adını öğrenmek istiyorsanız önce sohbeti koyulaştırın, sonra da bir yerde kendi adınızı cümle içinde geçirin, veya kendinizle ilgili bir örnek verin otomatikman o da birkaç dakika sonra aynı tepkiyi verecektir. kendisinden bir örnek verirken kendi adını kullanacaktır. mesela; "ya arkadaşlar hep diyor 'albert, bir insanı tepki ver olum' diye, veremiyorum abi, olmamışım ben." gibi. o da buna benzer bir örnek kullanacaktır.
eğer iyice yakınlaşmışsanız durum kritik bir hal alır. sene başında okula arada uğruyordum sözlük ve o zamandan bir arkadaşım vardı bana genelde okul hakkında belli zamanlarda düzenli olarak bilgi verirdi. şimdi ne yazık ki isimleri sormak ve hatırlamak konusunda dünyada hatalı üretim olabilirim. hiç ismini sormak aklıma gelmedi yani.
bir ay geçti, iki ay geçti, üç ay filan şimdi sene sonu ve yaz okulunda beraberiz. yemekhaneye birlikte gidiyor ödevleri birlikte yapıyoruz. tabiki de toplam beş gün filan (okula gitmek konusunda da error). her yolu denedim ama yok yani kimse çocuğa ismiyle hitap etmiyor. kimliğine bakmaya çalıştım, gruplardan ismini aradım, son iki gündür baya baya aradım, yok.
ciddi ciddi bir sürü şey paylaştık, zor anlarında yanındaydım mesela. o da aynı şekilde. lan bildiğin artık yakın iki insanız her şeyini biliyorum ismini bilmiyorum lan! ve bunu iki gün önce fark ettim. insan bu kadar yakın olduğu birinin ismini bilmediğini nasıl fark etmez? ayrıca cidden çocuğa kimse adıyla hitap etmiyor. acaba ümran yada seyfican filan tarzda bir şey mi de devlet sırrı gibi saklanıyor. ha bu arada, soyadını biliyorum. ama nerden biliyorum onu da bilmiyorum. (bkz: işsiz insan dertleri)
Hahahahaha geçen gün başıma geldi.
Konuşuyoruz konuşuyoruz, onunla ilgili her şeyi hatırlıyorum. Yok ama ismi yok yani ismini hatırlamıyorum
O bana ismimle hitap ediyor falan, sonra bi arkadaşım daha geldi yanımıza. Dedim tanıştırayım ismini söyler zaten
Tanışın siz dedim, bana baktı adımı unuttun dimi dedi. Ben bakalaldım zaten
Ben ilk önce kanka falan derim ya da bro falan. Baktım illah ismini diyeceğim anlar oluyor. Yav kardeşim kusura bakma ben senin ismini unuttum aklım bu aralar çok karışık diyerek öğrenirim. Gerçi onun yerinde biz olsak unutursun tabi biz kimiz ki egon Nişan taşı gibi olmuş. Diye rezil ederiz de neyse.
Mahcubiyetle karışık, eheueheue diye gülümseyerek, bir anda durumu kurtaracak birkaç hitap aramaya başlarsınız.
Bir kaç tanesini denersiniz ama yok, oturmaz bir türlü.
O ad illaki söylenecek, hissedersiniz o an gelmek üzeredir.
Konu uzadıkça uzar, laf lafı açar
Derkennnnn...
Şahane bir fikir gelir aklına ansızın, lönk diye, şakkadanak.
" yaaa telefonum arızalandı, numaralar silindi, bi çaldırsana beni" deyiverirsiniz.
Yuppiiiiii! Adı tülinmiş, kurstan! Eheheheheh...
- eeee tülin daha ne var ne yok?
Kusura bakma adın neydi unutmuşum derim, bu kadar basit. her gün 150 tane insanla görüşüyoruz hangi birini hatırlayalım.
Hiç gerilmeye, rol yapmaya gerek yok. Bundan incinecek kadar ponçik bir insansa incinsin zaten. incine incine kabuk bağlasın minnoş egosu.
iyilik yapıyorum, değerimi bilsin hatta.
