sevgili, dostluk, tanıdık, arkadaşlık, aile, kardeş boyutlarının bir ilişkide aynı anda toplanması durumu.
bir erkek ve bir kadın. çok samimisinizdir, aranızdan su sızmıyordur. her şeyi paylaşıyor, her şeyi beraber yaşıyorsunuzdur. ama bir yandan da bedensel bir yakınlaşmanız olmamıştır. dost musunudur, sevgilimi, karar veremezsiniz. işte bu ilişkiler ismi konulamayan ilişkilerdir. isimsizliğin ağır yükü altında ezilir.
insanı acıtan, platonik düzeyden öteye geçip geçmemekte kararsız ilişkiler. ("çıkar ilişkisi" ile "hoşlanma" arasında sıkışıp kalmış ilişkilerin de bir ismi yoktur.)
düşmanın başına gelmeyesesi türden ilişkilerdir. allah kurtarsındır. yani ilişkini bitir daha mı iyidir diye düşünülesidir. (bkz: çok dertliyim be sözlük)
ulan sevgil desen değil, dost desen hiç değil. kızı arayacaksın, ne sıfatla arayacaksın? kıza sevgilim mi diyeceksin, dostum mu, canım mı, cicim mi?
en iyisi bir an önce kişiyi karşına alıp konuşmaktır.
durup düşününce insanda kafa bırakmayan ilişki türüdür. insan içinde gayet normalsinizdir. kankadır zira o. ama bi yalnız kalınca ahh ah. kafayı sıyırttırır bi ad koyulmak istenir. zaten sorunları da bu başlatır ve her şey biter...
aslında çok şey barındıran ilişkilerdir. sevginin yanında; güven, şefkat, anlayış, ruhların uyuşması nedeniyle isim koyulamaz belki de. sadece sevgili olmaktan çok daha büyük anlam taşır. yazık edimemelidir. ***
çok eskiden beri dostunuz olan birisiyle aranızda doğan aşkın ilk evresidir o. öyle kalsa bir türlü, ilerlese bin türlü. her şekilde yorar, yağmalar insanı.
isim koyma mecburiyetini hissetmek, o iliskiyi yasamaya buyuk engel teskil eder. belki mecbur hissediyor olmanin baskisi yasanacaklara engeldir, belki zamanindan once olgunlastirir herseyi. ama tendeki ozgur ruhu yaralayacaktir iliskiyi isimlendirmeye calismak.
korkutucudur. bir yandan bırak böyle kalsın dersiniz onu kaybetmemek için bir yandan da bi ismi olsa da bende napçağımı bilsem dersiniz.bir gün bir olay olur adını koymak gayet basit olsa da siz dile getirmek istemezsiniz korkarsınız duygularınızdan ya o benim gibi düşünmüyorsa ya onu kaybedersem diye delirirsiniz.en sonunda kendinize de itiraf edersiniz tam onunla konuşmaya hazırken bir bakarsınız o sizi öylece bırakmış. nedensizce ,birdenbire, hiçbir şey söylemeden. hani tabiri caizse göt gibi .ondan sonra da keşke hiç yaşanmasaydı bütün bu olanlar dersiniz ama ne yazık ki hayat çoktan mars etmiştir..
bazen en güzelidir.
iyi vakit geçirirsin, konuşur, şakalaşırsın, aynı konserde headbang yaparsın, aynı sarkıyı söler, aynı şeylere güler aynı seyleri kınarsın.. bazende aynı sahılde gece göğsünde uyursun , ellerini tutup ısıtırsın , yanaklarını okşarsın, nefesını hissedersin alnında..ama sabah uyanırsın bakarsın gözlerine sıcacık bakar ama tek kelime cıkmaz dudaklarından .. adı konmaz, lafı edilmez, konusu acılmaz .. ama mutlu edebilmekse yaptıklarımızın özü ne olduğumuzu bilemesekde mutluyuzdur.
