"iki Yahudi bir araya gelince şirket, iki Türk bir araya gelince devlet kurar"
sözündeki iki türkten biri ismet inönü biri gazi Atatürk. devlet kurdular, işgali kaldırdılar, bu ülkenin en bağımsız olduğu dönemi onlar inşa ettiler. zaten onlardan sonra bağımsızlık bizim için sözluklerdeki bir kelimeden başka bir anlam ifade etmedi.
neyse babanız belli diye sevmiyorsaniz orası ayrı.
Şahsi kanaatimce sevilecek bir şahıs değildir. Atatürk ile ismet pasa'nin arasının bozulmasının nedeni, ismet pasa'nin ülkeye değil dış menfaatlere çalışmasıdır. Atatürk ismet paşayı bogdururdu ama sağlığı yerinde değildi. Şaşırtıcı iddaa gibi gelenler için kaynak Ataturk'un baş yaverinin ve bahcivaninin yazdığı notlara bakması yeterlidir. Ezanin Türkçe okunması,vergilerin artması, zorbalık ismet paşa dönemindedir. Sevecekseniz sevin az çok hayatını bilen kişi sevmez.
ismet paşa yı sevmemek mi. evet normal karşılanılacak bir durumdur. politika uzmanı halkımız ismet paşanın yaptığı yanlışlara çok hakimdir. ismet paşa yerine kendileri olsa mesela ülkeyi 2. dünya savaşına sokarak osmanlı imparatorluğunu kurarlardı. siktir et 12 adayı falan. ismet paşa evet. elinde tank olmayan bir orduyu 2.dünya savaşına sokmayarak çook büyük bir enayilik yaptı tarihi fırsatı kaçırdı. üstelik kulakları duymayana kadar vatana topçu subayı olarak hizmet etti. bu kadar sağır olacak ne vardı ismet paşa siktir etseydin keşke. sikselerdi bizi be. niye yaptın ki bu vatan evlatlarına. adın bile bilinmiyor artık ismet paşam. nankör halka yapılacak hizmet mi seninkisi. mesela yunan başkomutanı trikopisi niye esir aldın ki kurtuluş savaşında niye batı cephesi komutanı oldun ki niye gece gündüz demeden vatana bu ülkenin yoksul yetim evlatlarına hizmet verdin ki. keşke siktir edeydin de sikselerdi bizi ismet paşam.
şartlar iyi olsaydı hepimiz çok severdik. maalesef hayat ona adil davranmadı. o da kendini hayatın akışına bıraktı.
çoğu insan atatürk'e laf etmekten çekinip suçu inönü'ye yükler. oysa asıl suçlanacak insan atatürk'tür. inönü'nün beceriksiz olduğu dönemler çoktur. 2. dünya savaşında beceriksizliği tamamen su yüzüne çıkmış olsa da yine suçlu kendini bulamam. ülkenizde atatürkçüler var ve siz başa geçmiş olsanız da bir türlü tamamen etkili değilsiniz. inönü için böyleydi. bugün iktidara kim gelirse aynı durumu yaşıyor.
inönü iktidarda olsa da ekibiyle arasında dünya farklar vardı. biri mhp tarafına çekiyor, biri laiklik tarafına, biri rusya'ya rota çiziyor, biri almanya'ya. bir de dindar olan, muhalefet olarak temsil edilmese de var olan bir halk var. inönü ise güçlü biri değil. suyun akışına dümen kıran kıvırtmayı bilen biri. rüzgarın estiği yöne doğru sürüklenip gitmekten kendini pek kurtaramıyor. inönü yaptıklarıyla sevilecek biri olmasa da bence başarılı biri. etrafında kendine bu kadar çok muhalif varken yıllarca ülkeyi yönetebildi. 2.dünya savaşında ki tutumunu eleştirebilirsiniz. ama düşünün. içinizdeki güçlü insanların bir kısmı rusya'nın ve ingiltere'nin yanında savaşa girilmesini istiyor, bir kısmı almanya'nın yanında. o zaman türkiye'nin tutarsız olmasının sebebi de bu. inönü ise herkese evet diyerek idare etmeye çalışan biri. tabi biz herkesle anlaşan bir ülke görüntüsü vererek başka ülkeler gözünde hain bir ülke göründük.
size üzerinde pek durulmayan bir meseleyi hatırlatayım. demokrat parti inönü'nün amerikancı politikasını devam ettirmiştir. ama chp içinde olan muhalefet nedeniyle inönü o kadar rahat davranamazken ve inönü yavaş giderken demokrat parti halkın verdiği güçle bunları umursamadı. inönü'de içerdeki muhalefeti umursamayabilirdi. o zaman asılan inönü olurdu.
diyelim ki chp'den ayrılan inönü olsaydı ve o parti kursaydı iktidar yine inönü olurdu. yine 1960'da veya daha öncesinde ihtilal olurdu. hiç çok partili döneme geçmese yine ihtilal olurdu. çok kez yazdım. ilk cunta ve ilk cuntanın varlığı 1945'de belli olmuştu. o zaman iktidar olan kimdi? tabi ki cuntanın hedefi inönü'ydü. tarih inönü'nün işlerini kendinden bağımsız yürüttü. inönü'ye kalsa çok partili rejim ile iktidar olsa parti içindeki muhaliflerini yok edebilir ve sırtını halka dayardı. ama seçimler beklenenden farklı oldu. değişimi isteyen halk başlangıçta inönü'den daha atatürkçü olan demokrat partiyi değişim partisi yaptı. onlar kendi rollerini oynadılar. inönü'de kendine kalan rolü oynadı.
geçmişin belgeleri su yüzüne çıksa inönü'yü sevmeyen birçok insan benim gibi değerlendirir. işin garibi; şimdi ki chp'lilerin çoğunun hala inönü'yü atatürkçülüğün devamı sanmaları. bazen chp'li gazeteciler çıkıp inönü'nün tek parti döneminde ki ve atatürk döneminde ki yanlışları kabullenip 1947'den sonra chp'nin artık atatürk'ün chp'si olmadığını söylüyor. ama chplilerin çoğunluğu kendilerinden olanların bu seslerini hiç duymuyorlar. benzerini mhp'de de görüyorum. devlet bahçeli ilk zamanlar türk miliyetçiliğinin bir ırk milliyetçiliği olmadığını söylerdi. şimdi artık bu lafı edemiyor. doğu örgütlerini tek tek kapatıyor. herkes kendine biçileni büyük ölçüde oynamak zorunda kalıyor.
Söz beni ilgilendirmez, şahsen benim katılmadığım bir cümle. Ancak tarihi bir şahsiyet nasıl sevilir ya da nasıl sevilmez, bunu anlamıyorum. Bir insanı sevmek için onunla duygusal bir bağının olması gerekir. Annemi severim, babamı da severim ama tanımadığım birini sevemem, çünkü duygusal bir bağ yok, sadece onu görüp kişiliği hakkında az biraz fikir sahibi olabilirim ve buradan elde ettiğim sonuca göre de onun iyi bir insan olduğunu veya kötü bir insan olduğunu düşünürüm. Bu bağlamda ondan ya hoşlanırım, ya hoşlanmam. Sevmek değildir bu, o ayrı bir şey. Aynı şey tarihi karakterler için de geçerli; yaptıklarının iyi/kötü olduğunu düşünebilirim, onu tarih için önemli yapan özelliklerini (ileri görüşlülüğü, çalışkanlığı, hırsı, idealistliği) beğenebilirim, gerekirse örnek alırım kendime. Ama sevmek olamaz bunun içinde, sevmek ayrı bir kavram.
Ayrıca Türk tarihini incelerken az biraz objektif olun, duygusallığa bağlamanın alemi yok. Biraz unutun Türk olduğunuzu, vatansız gibi davranın, yoksa "kendi tarihimi kurtarayım, şu iyi bir kahraman, onu aklayayım" derken boğulursunuz, olmaz. Tarihi incelemeniz, yorumlamanız bittikten sonra yine Türklüğünüze ya da artık hangi millettenseniz ona dönebilirsiniz, sorun yok. Ama az rahat durun yani. Öyle.
Bizimki ağır gelir tıkar kulak beyler!
ismet paşa cevap verirdi susardı bu beyler!
Bu beyler emir kulu biz ne yapak eylem!
Çuval geçir başa utanmadan yutar bu beyler!
biraz boş bir önermedir. dine yaptığı saygısızlıktan bahsedilmiş, yapmış olabilir. ama bunu söyleyen atatürkçülerin mustafa kemal'in son chp grubu konuşması hakkında ne düşündüklerini merak ediyorum.
(bkz: gökten indirildiği sanılan kitapların dogmaları)
bununla birlikte inönü bir demokrattır. hiç itirazsız iktidarı dp'ye, parti başkanlığını ecevit'e bırakmıştır seçimi kaybedince. jakoben gelenekle yetişen bir asker için bunun ne anlama geldiğini varın siz düşünün.
tek eleştirilebileceği yer 27 mayıs'a yeterli oranda karşı çıkmamasıdır.
atatürk'ün resmini paralardan, resmi dairelerden kaldırtan, sultanahmet camisinin sergi salonu olmasını isteyen, bu vatan tek kuruş hayrı dokunmayan, adnan menderes'in asılmasına gıkını çıkarmayan ismet'i sevmiyorum.
atatürk vasiyetinde mareşal fevzi çakmak'ın cumhurbaşkanı olmasını istediği halde gözünü bürüyen hırsla vasiyeti çiğneyen ismet'i sevmiyorum.
katıldığım görüştür. sebebi çok fazladır. ortak sebepler vardır herkesin bildiği. başarısız yönetim, dine karşı şiddetle yrüttüğü savaş, 27 mayıs vs.
ancak, şu yanlışı düzeltelim. mustafa kemal öldkten sonra paralara resmini bastırmıştır doğrudur ama, bu durum kanundu o dönem. mustafa kemal, kendi resimlerini bastırmak için cumhurbaşkanının resmi basılır diye. sonrasında inönüde başa geçince de onun resimleri bastırılıyor.
gayet normal bir durumdur. ben de bir atatürkçüyüm ve inönü'yü sevmiyorum. neden mi?
15 yılda ata'nın mirasının içine eden,
atatürk'ün daha cesedi soğumadan paralara kendi resmini bastıran, sağa sola heykellerini diktiren,
anadolu'ya gönderdiği birbirinden orospu çocuğu yöneticilerle halka kan kusturan,
istanbul'daki zengin ermeni, rum ve yahudilerin servetlerini kendi yandaşlarına dağıtmak için varlık vergisi diye bir zırva çıkartan,
varlık vergisi borcunu ödeyemeyen ermeni-rum-yahudi iş adamlarını kara kışta erzurum'a demiryolu döşemeye gönderen ve bir çoğunun ölümüne sebep olan,
27 mayıs darbesini perde arkasından destekleyen,
daha önceki bir entryde söylendiği gibi camilere at bağlatan,
sabahattin ali başta olmak üzere pek çok sağ-sol görüşlü aydını gizlice öldürten,
70'lerde ecevit'in kendi yerine geçmesini önlemek için bin türlü siyasi katakulli çeviren,
açık oy gizli tasnif (kime oy verdiğinizi herkese gösterip ondan sonra sandığa atıyorsunuz, ama buna rağmen sandıklardaki oylar devlet görevlileri tarafından gizlice sayılıyor) gibi rezilliklere imza atarak seçim(!) yaptıran.
''şu okullar olmasa milli eğitimi ne güzel idare ederdim'' diyen hasan ali yücel gibi tipleri milli eğitim bakanı yapan,
köylü vatandaşların kıyafetlerinden utanıp onları ulus semtine sokmayan nevzat tandoğan gibi bir herifi ankara valisi yapan,
bir kişi, geldiği makam ne olursa olsun atatürkçü falan değildir.
ayrıca atatürk'ün bile inönü'nün yaptığı birtakım icraatlar karşısında sabrı taşarak 1937'de onu başbakanlık görevinden istifa ettirdiğini ve yerine celal bayar'ı getirdiğini, ismet inönü'nün cumhurbaşkanı olunca da celal bayar'a ekibiyle beraber görevden el çektirerek bir nevi ''atatürk'ten intikam aldığını'' da hatırlatalım.
ne kürtlüğü yüzünden, ne de akpli olduğum için. ben onu camilere at bağlayıp bizi bir arada tutan değerlere saygı göstermediği için, kendisini hem halktan hem de kutsal değerlerden üstün saydığı için sevmiyorum! lan sen kimsin koca devletin kurucusu dokunmamış, ezana camiye...
