durun çok pis tespit geliyor şimdi. konu ismail yk'nın emoların (veya emo'ların, benim için pek bir özel isim hissiyatı oluşturmadığı için kesme işaretini koymadım neyse) çıkış noktalarının yani özenme, beğenme ve taklit etme noktası olmasıdır.
nasıl mı?
öncelikle emo nedir, nasıl giyinir, ne dinler, tavrı nasıldır kısaca bir düşünelim.
şimdi emocu kardeşler;
+ siyah giyinirler. (ismail de öyle)
+ aykırı giyinirler, yok bir kolu açık diğeri kapalı, kemerler, botlar, ayakkabılar falan... (ismail de öyle, tek kollu gömleği, bantlar mantlar, botları falan)
+ elektro gitar severler. (aha ismail de öyle, adam arabeskin belini kırarken alttan alttan metal ritimleri ve can alıcı sololar atar, bir de kendisi çalar eder)
+ arabesk ruhludurlar, bunalım takılırlar. (ismail de öyle demeye bile gerek yok)
+ vurdu kırdı severler, şiddet eğilimi vardır. (ismail de öyle, bak kliplerine kırmadı mı arabanın ağzını yüzünü)
+ hep eziktirler. (ismail de öyle, garibimi milyonlar dinliyor hala ezik, hala büzük)
+ çocuksudurlar. (ismail de öyle, köpek yavrusu gibi maaşallah)
+ bir türlü tutanamazlar, sevilmezler, ama hep piyasadadırlar. (ismail de öyle, içim acıyor imanıma)
+ gelip geçicidirler. (ismail de öyle olur diye düşünüyorum, istiyorum evet)
bu emo illetinden başımıza ne geldiyse hep bu ismal yk denen adam yüzünden geldi.
şapur şupur yedi çocukların beynini,
allah belanı versin dedi verdi,
bastı gaza çoştu millet...
o değil de sen hiç aşık oldun mu kanka?
