"alo Yeri tespit edemediniz mi? Donmaya başladım, üşümeye başladım. Üşüyorum. Tipi var.Yerimizi ne zaman tespit edeceksiniz hanımefendi?"...
edemediler be abi edemediler... 2 günde anca helikopteri bulabildiler, kaza yerinden 400 metre uzaklaşabilmiştin ama seni bile 3 gün daha aradılar be abi
o değilde be hey ............. hani vücud ısına duyarlı dürbünler vardı? hani ısıya duyarlı gece görüşlü helikopterler vardı? hani abd ile anlık istikbarat anlaşması yapılmıştı insansız uçaklar falan uçuruyorlardı? hani bbg evi gibi izleyebiliyorduk dağları?
adam 20 dakika konuştu yer tespiti yapamadınız? bölgede baz istasyonu pek yokmuş dediniz! yuh yalanınızı sikiyim ya neyse inandık...
arayıp tayyip amcama sövsem kaç dakikada yerimi tespit ederler merak ettim şimdi...
acaba 48 saat boyunca yanlış yerdemi ararlar beni acaba köyümün muhtarımı bulup verir beni?
helikopter kazasından kurtul
20 dakika peygamber sabrıyla 112 deki -kendi deyimiyle- "hanımefendi" ile uğraş, şarjın bitsin...
kırık ayağın ve kırık kaburga kemiklerine rağmen diğer ölen 4 kişinin üzerinden ceketlerini çıkarıp giy(donmamak için)
helikopterin koltuğunu kızak olarak kullanıp kay sonra sürünerek bi kayanın kovuğuna sığın ve donarak öl!
insanın bağıra bağıra sövesi geliyor sizindeeeee olanaklarınızındaaaa teknolojinizindeeeee....
iha muhabiri abimiz. cepleri hep dolu gazeteci yeleğiyle, boynunda fotoğraf makinesiyle, yeşile çalan gözleriyle zihnimin bir köşesinde, bir haber peşinde koşturuyor sanki yine. dua ederken gözümün önünden gitmiyor. tecrübeli, işine aşık bi gazeteci, bir baba, hemşehrimiz, arkadaşımız, abimiz,her şeyden evvel insan. allahım sen onu da, diğer kazazedeleri de ailesine çocuklarına bağışla. **
trajik bir kazanın en acı kaybı. biliyorum, her ölüm acıdır. ordakilerin sevenleri var. üzülüyorlar şu anda. ama kazayı haber vermesinden dolayı, tek yaşama umudu onundu. kırık bacağı ile 400 metre gidebilmiş, bir ağacın altında donmuş. mutlu ol gittiğin yerde ismail. biz seni 112'de telefona çıkan abuk görevliye karşı göstediğin peygamber sabrın ile hatırlayacağız ve sana en azından bunun için saygı duyacağız. bir de o yaşama umudun olmasaydı...
kendisini ölüme terk ettiğimi hissettiren gazeteci. o sesi duyan her insan onu kurtarmakla yükümlüymüş gibi düşündürten insan. belki diğerleri kaza anında ölmüştü ama o yaşıyordu ve yardım bekliyordu, ona ulaşamamak sanki hepimizin suçuymuş gibi...
arkasında o kadar çok şey bırakmıştır ki; gözü yaşlı bir aile, hiç tanımadıkları halde onun için üzülmüş, dua etmiş, tedirgin olmuş, onu bir yakını yerine koymuş bir sürü insan, ve bir sürü de soru işareti.
arkasında tüm bunların yanı sıra, gazeteci olmasından mütevellit aklına gelebileceğini düşündüğüm cep telefonunun kamerasıyla kaydedilmiş görüntü, not vs. bırakmış mıdır acaba? diye soruyorum kendi kendime. bırakmışsa da, büyük ihtimalle biz hiçbir zaman öğrenemeyeceğiz bunu.
ölümün hak edilmediğine inandıran, kendisini tanımayan etmeyen, kimsenin ne olduğuyla ilgilenmeyen binlerce insanı, milyonlarca insanı hüngür hüngür ağlatmış iha muhabiridir. feci kazanın en çok üzenidir, çünkü en çok ümit besleyenidir. eşinin ve çocuklarının bilip mutlu olması gerekir ki bir kahramandır kendisi. dünyanın en mutlu insanıdır; ama önemli olan, geriye kalan eşiyle çocuklarıdır, yardıma ihtiyacı olanlar onlardır.
112 ile olan görüşmesi okudukça, dinledikçe insanın yüreğini dağlayan, tek suçu gazeteci olarak o helikopterde bulunmak olan. herkes öldü galiba dedikten sonra bile büyük bi sakinlikle konuşan, keşke ayağını kırmamış olsaydı, belki şansı olurdu.
19 dakika konuşmayla bulunamayan koordinatlar neredeyim yazıp 2222 ye gönderseydi 19 dakika içinde büyük ihtimalle 30 kere kendisine gelirdi, gelmesede şanstı, denenebilirdi. ama bunu bilip onu yönledirecek kimse yokmuş ne emniyette... ne 112 de...
uludağsözlük ve / veya diğer sözlük yazarlarının bir kısmının yazıcıoğlunun ölümü ihtimali üzerine attıkları zafer çığlıklarında arada kaynayan ve nefret ettikleri insan dışındaki insanların ölümüne bile kayıtsız kalınabileceğinin örneğini oluşturmuş gazetecidir. Umarım iyidir ve kurtulur.
