https://galeri.uludagsozluk.com/r/1297343/+ ismail alabayırlı trakya'nın en meşhur şairidir. hayatı da şiir gibidir. keşke karşılaşsanız da biraz sohbet etseniz. ağaçtan yaprak düşünce bir saat ağlayabilen, modern topluma kendini kaptırmasın diye tüyap'a katılmayan, şiirlerini internete koymayan, reklamdan hiç hoşlanmayan, gerçek şairsem öldükten sonra okurlar zaten diyen ve şiirleri gerçekten popüler şairlere bin basan tam bir beyefendi olan şairimiz. bu ismi unutmayın. ismail alabayırlı...
edit: fotoğraf neden yamuk diye sormuş arkadaşlar. zannedersem android programda bi sorun var. düz olarak yüklediğim fotoğrafları ters çeviriyor
https://galeri.uludagsozluk.com/r/1297339/+ özelden şiirlerini istemiş bazı arkadaşlar. izin almadığım için sadece birini paylaşıyorum. o da bu hafta bir gazetede yayımlandığı için sorun olmaz sanırım. bir de hikayesi var bu şiirin. gençken bir kıza aşık ismail alabayırlı. babası vermiyor. günlerce kapısının önünde falan yatıyor. kız bunu seviyor. bu da kızı. ama babası kızı oğlan fakir diye vermiyor. sonra babası kızı alıp başka şehre kaçırıyor. yağmurda, karda falan hep gidip beklemiş kapının önünde. belki babası acır diye. ama kavuşamamışlar. ne hikayeler var.. ah oturup bi dinleseniz. tanrının çiçekleri diye bi kitabı çıktı. 11. kitabı. içimde en beğendiği şiirleri ve hayatından kesitler mevcut. imkanınız olursa alabilirsiniz.
Edit : bu hikaye başka bir şiire ait. Yanlış hikayeyi anlamtmışım. Bu şiir kendini anlatıyor. Hikayesini anlattığım şiiri başka bir zaman paylaşırım.
