islamı, hoşgörü dinimizi her seferde yanlış anlayıp yanlış anlatmakta ısrar eden insan eylemidir.
islam, insanların haklarına taciz edilmesini kesin bir dille karşı çıkan bir dindir. aksini ispat etmek isteyen, okusun, okuttursundur. neyse, devam edelim. bazen, dinine bağlılığı aşırı derecede abartmış ve bu yolda gözü dönmüş insanlar, tarihte çok üzücü olaylara sebebiyet vermiştir.
bu olaylardan bahsederken sadece islamdan söz etmemek gerekir. orta çağda işkenceleriyle ünlü olan kilise çalışanları adam yakan, deri yüzen insan grupları... bunların hepsi, bu kişilerin dinlerine karşı duydukları aşırı duyarlılıklardan kaynaklanır.
müslümanım diyen birisi hırsızlık yaparsa, "islam hırsızlığı öğütlüyor" diyemessiniz değil mi? ya da hristiyanım diyen birisi cinayet işlerse, "incil öldürmeyi emrediyor!" diyebilir misiniz? evet diyemezsiniz. Böyle bir yargıya varmanız için o kitabı çokça kez okumanız, en önemlisi anlamanız gerekir. gelelim islam hakkındaki bu yanlış görüşe. kur'an'ı kerim'i okuyan herkes, islamın kişiye ne öğütler verdiğini ve neleri yasakladığını bilir. elbette bu kurallar dışına çıkabilir, hatasız kul yoktur.
katliam olaylarında ise halkı galeyana getirmek için din kullanılmıştır ki yegane araç budur. tarih boyuncada bu böyleydi, zeki insanlar toplulukları yönetmek için daima dini kullanmıştırlar. halk da bu heriflerin gazına gelmiş, çok üzücü olaylara sebebiyet vermiştir.
eğer islamı, sadece insanların davranışlarından anlamaya çalışırsanız, islam hoşgörü dini değil, zart ya da zurt derseniz, olaya at gözlükleriyle bakmış olmaz mısınız?
