islamiyetin indirildiği tarihlerde yani kadınlara zulm edilen, kız çocuklarının diri diri toprağa gömüldüğü yıllarda hak yolunda savaşan efendimiz önderliğindeki müslümanlardan bir çoğu savaşlarda şehit düşmüştür ve eşleri ve çocukları korumasız kalmıştır. onları korumak ve doyurmak amacıyla dinimizde çok eşliliğe izin verilmiştir ve efendimiz dönemindeki hiçbir müslüman ilk eşinden başkasına yanaşmamıştır. ancak günümüzde malesef birçok müslüman olayın aslını bilmeden çok eşlilik yapmış ve bazılarının eline koz vermişlerdir. yazık.
"benim dinim zamanlar ustudur" diye ahkam kesen iman sahiplerinin cok sikistiklari zaman "o zaman sartlar oyleydi" diye kivirmasina sebep olan kur'an buyrugudur.
valla kuran buyruğu mudur değil midir bilemem ama çok eşlilik kavramı baştan aşağı sapkınca ve yanlış bir kavramdır.
Tek bir istisnası olabilir o da Yıllar süren savaşlar sonucunda bir toplumun, bir halkın, bir milletin, bir klanın artık neyse erkek nüfusu çok çok azalmış ve toplum belirli bir üreme ivmesini kazanmazsa yok olacaksa eğer belki etik açıdan doğru görülebilir o da ancak o kadar, dahası yok ki ayrıca "belki"yi tekrar vurgulayalım.
Ha bu akılla mantıkla bulduğumuz istisnai durumu kavrayabilecek Araplar veya arapçılar neden dünyada var olmamıştır? onun pisliğini de arap, fars kültüründe aramak gerek. Demek ki bazı istisnai durumları bile istismar edecek kadar azgın, allah korkusu olmayan davarlar var bu dünyada.
not: valla tekrar ediyorum islamda yeri nedir ne değildir bilemem, islam alimi vs değilim, benim bildiğim de arap veya arapçı alimlerin hurafelerinden ibaret. Arapçı olmayan din adamları da kafirlermiş aslında öyle diyor arap abiler.
islam'da çok eşlilik yoktur. sadece çok eşliliğe cevaz (izin) verilmiştir. ve bu cevaz belli şartlara bağlıdır.
mesela 95'teki bosna savaşında sırplar, binlerce boşnak erkek öldürdüler, sonuçta kadın erkek nüfusunda aşırı dengesizlik oluştu. kocası ölen kadınlar ekonomik sebeplerden ötürü zorluklar çektiler. işte bu noktada islam'ın verdiği cevazla bazı erkekler ikinci ve üçüncü eş alarak onlara sahip çıkmış oldular. benim konuyla ilgili bildiğim bu.
zevk için ikinci veya üçüncü kadını nikahlamak bana göre kesinlikle caiz değil.
sosyal devlet kavramından habersiz cahil müslümanların ''efendim kadınlar ortada kalmasın'' gibi bahanelerle atladığı saçma, demode, çağdaşlık dışı olaydır.
hatta bu konuda erkekler kendilerinde hak gördüğü için kadına sorma gereği bile duymadan 2., 3. kadın almaya kalkarlar. dinleri izin verdi ya kendilerine hak görürler ancak bilmedikleri türkiye din kurallarıyla yönetilen bir ülke değildir. bu hayalle yaşayanlar boşanma davasında tazminat + nafakayı yiyip çocuklarını anne kontrolünde 15 günde bir gördüklerinde anlarlar anyayı konyayı.
gelelim şu savaş meselesine. işte savaşta erkekler azalıyor vs.. devlet ne güne duruyor kardeşim?
avrupa, amerika hiç savaş yapmadı mı, orada kadınlar gidip bir erkeğin 3. 4. karısı mı oldular?
dinlerin izin verdiği her şeyi yapamazsın. burası müslüman ülke değil. hristyan ülke değil. laik demokratik sosyal hukuk devleti. anlamayan boşanma davasında anlar gerçeği.
dar kafayla bakılıp sürekli eleştirilen durumdur. oradaki amaç aslında şudur. islamiyetin ilk yüzyıllarında savaşlar nedeniyle kadınlar eşsiz ve dul kalmaktaydı. dahası kardeşlerini, abilerini, babalarını da yitirmekteydiler. kadınların o devirde hayatını idame ettirecek kadar gelir elde etmesi çok zayıf bir ihtimaldi. bu durumdaki kadınlara sahip çıkmak amacıyla islamiyette çok eşlilik vardı diye yorumluyorum ben olayı. şu an aynı uygulamanın devam etmesi tabii ki çok anlamsız. hatta erkekler bu durumu suistimal ediyor. dini alet ederek kendi iradesizliklerini örtmeye çalışıyorlar. bu durumun milyarlarca insanın inandığı, gönül verdiği bir dini karalamak amacıyla kullanılmasına neden olmanın vebali büyüktür. olaya bir de bu açıdan bakılmalı.
örneğin; hz. hafsa, hz. ömer'in kızıdır. eşi huneys hazretleri uhud'da şehit olunca hazret-i ömer kızını nikahlamak için, hazret-i ebu bekr'e gitmiş cevap alamamış, hazret-i osman'a gitmiş fakat hazret-i osman o sırada eşi rukiyye hazretlerinin ölümünden dolayı üzgündü ve 'doğru olmaz' dedi. nihayet rasullullah'a gitti.
"osman'ı anlamıyorum, hafsa'yı teklif ettim, geri çevirdi." dedi.
peygamberimizde ona : " ister misin sana osman'dan daha hayırlı bir damat teklif edeyim. " dedi ve hazret-i ömer'in isteği üzre devam etti. " hafsa'yı bana nikahla bende kızım ümmü gülsüm'ü osmana nikahlayayım. " hazret-i ömer bu duruma çok sevindi zira nikah mevzusunu peygamber efendimizin şahsına teklif etmeye çekinmişti.
işte dostlar bu olayın ardından peygamberimiz hazret-i ömer ve ebu bekr'e damat, hazret-i osman ve ali'ye kayın peder olmuştu. dört halifeye kız verip kız aldı. hatta ikinci kızı ümmü gülsüm'ü hazret-i osmana verdiği için, hazret-i osman'a 'osman-ı zinnureyn' yani 'iki nur sahibi' denilmiştir.
Dinimizle ilgili birçok şeyi olduğu gibi 1'den fazla kadınla evlenmeyi de kendi pipileri doğrultusunda yorumlayıp bizim koyunlara da yutturan arapların, izin veriliş amacını aşıp sapkınlaştırdıkları uygulama. Cevaz verildiği dönemdeki gibi erkek nüfusunun aşırı azalması ve buna bağlı olarak fuhuşun zinanın artması sözkonusu değil günümüzde. Ayrıca erkeğin ilk eşi izin vermediği sürece erkek ikinci bir kadınla dini nikah yapamaz. izin veren bir kadın da zaten aşağılanmayı kabul ve hak etmiş demektir. Onlar ayrı bir tartışma konusu iken, birden fazla kadınla evliliğe çağ dışı olduğu gerekçesiyle karşı çıkıp, kendine onlarca fuck budy edinip, eşini ya da sevgilisini aldatan modern erkek ise apayrı bir tartışma konusu ve çelişkiler yumağının içindedir.
Özetle; islam birden fazla evliliğe bazı şartlar altında izin verir, günümüzde o şartlar mevcut değildir. Son kertede insani olan, tek eşliliktir. Günümüz şartlarında Aksini nikahlı ya da nikahsız uygulayan beyni pipisinin ucunda olan ilkel bir hayvandır.
kuran-ı kerim'de geçmektedir. 4 kadına kadar izin vardır.
--spoiler--
Nisa suresi 3. ayet: Eğer (kendileriyle evlendiğiniz takdir de) yetimlerin haklarına riayet edememekten korkarsanız beğendiğiniz (veya size helâl olan) kadınlardan ikişer, üçer, dörder alın. Haksızlık yapmaktan korkarsanız bir tane alın; yahut da sahip olduğunuz (cariyeler) ile yetinin. Bu, adaletten ayrılmamanız için en uygun olanıdır.
--spoiler--
O zamanlar çok fazla kadın sahipsiz, dul, zor durumda olduğu için erkeklerin onları sahiplenmesi gerekiyordur. Erkeklerin ilk eşleri hariç hiçbirine yanaşılmadığı gözden kaçmamaktadır. Fakat şu zamana bakıldığında artık kadınların eli ekmek tutuyor ve erkeklerle eşit duruma gelmişlerdir. Bu nedenle günah olmasa bile, erkeklerin bunu kullanarak bu dönemde de aynı şeyi yapması toplumda hoş karşılanmaz. Bunu kabullenebilen kadınların sayısı da gitgide azalmakta.
islamiyette varolan durumdur. Ancak kur'an'da açıkça tek eşlilik tavsiye edilmektedir.
Çok evlenmişlere: ' Ne kadar isterseniz isteyin eşleriniz arasında adaletli davranamazsınız! (Hiç olmazsa) birine aşırı ilgi gösterirken diğerlerini boşlukta bırakmayın! Eğer aralarında adaletle davranır ve de korunursanız, muhakkak ki Allâh Ğafûr'dur, Rahıym'dir.' Denilmiş.
Peki bu durumu eleştiren çok bilmişler günümüzün bir gerçeği olan aldatma konusunda ne buyururlar? Biri gericilik, diğeri modernlik mi? Öyle ki bir kesim 'aldatmayan erkek var mı?' Diye soruyor ve buna pek çokları 'ben olduğuna inanmıyorum' diye cevap veriyor. Ama bunların kafa basmaz. Bunlara davul zurna az olduğundan burada kesiyoruz.
islamiyetin geldiği yıllara göre az eşliliktir ve o zamana göre bir kısıtlama içerir ve gerekli olanı değil üst sınırı belirler tabi birçok zor şartla.
bazı müslümanlarca dahi yanlış anlaşılan eşliliktir.
konunun daha iyi anlaşılması için "nisa suresi'nin" ilk ayetleri yeterli olacaktır.
--spoiler--
1 - Ey insanlar! Sizi bir tek nefisten yaratan ve ondan eşini yaratıp ikisinden bir çok erkekler ve kadınlar üreten Rabbinizden korkun; kendi adına birbirinizden dilekte bulunduğunuz Allah'dan ve akrabalık (bağlarını kırmak)tan sakının. Şüphesiz Allah sizin üzerinizde gözeticidir.
2 - Öksüzlere mallarını verin ve kötüsünü (onlara vererek) iyisiyle değiştirmeyin. Onların mallarını, kendi mallarınıza karıştırıp yemeyin. Zira bu, büyük bir günahtır.
3 - Eğer öksüz kızlarla evlendiğinizde onlara karşı adaletli davranamamaktan korkarsanız, hoşunuza giden diğer kadınlardan iki, üç ve dörde kadar evlenebilirsiniz. Eğer adaleti gözetmemekten korkarsanız, o zaman bir tane ile veya elinizin altındakiyle (sahip olduğunuz câriye ile) yetinin. Doğruluktan ayrılmamak için bu daha elverişlidir.
4 - Kadınlara mehirlerini gönül hoşluğuyla verin. Eğer onlar gönül rızasıyla size bir şey bağışlarlarsa onu afiyetle yiyin.
5 - Allah'ın, sizi başına diktiği mallarınızı aklı ermezlere vermeyin; o mallarla onları besleyin, giydirin ve onlara güzel söz söyleyin.
6 - Evlenme çağına gelinceye kadar yetimleri gözetip deneyin. Onların akılca olgunlaştıklarını görürseniz, mallarını kendilerine teslim edin. "Büyüyecekler de mallarına sahip olacaklar" endişesiyle onları israf ederek, tez elden yemeyin. Zengin olan, onların malını yemekten çekinsin. Fakir olan ise, meşrû sûrette yesin. Mallarını kendilerine verdiğiniz zaman, bunu şahitler karşısında yapın. Hesap görücü olarak Allah yeter.
7 - Ana, baba ve akrabaların miras olarak bıraktıklarında erkeklerin hissesi vardır. Kadınların da ana, baba ve akrabaların bıraktıklarında hisseleri vardır. Bunlar, az olsun çok olsun, farz kılınmış bir hissedir.
8 - Paylaşma sırasında akrabalar, öksüzler, yoksullar hazır bulunurlarsa, onlara da bir şey verin ve onlara güzelce sözler söyleyerek gönüllerini alın.
9 - Kendileri, geriye zayıf çocuklar bıraktıkları takdirde, onların geleceğinden endişe duyacak olanlar, (yetimler hakkında da aynı) endişeyi duysunlar, Allah'dan sakınsınlar ve doğru söz söylesinler.
10 - Yetimlerin mallarını haksız yere yiyenler, muhakkak ki karınlarını ateşle doldurmuş olurlar ve cehennemi boylarlar.
