kur'an-ı kerim arapça inmiş olabilir ancak bu, demek değildir ki islamiyetin anadili arapçadır. insanların, islamiyeti seçebilmeleri için, ilk önce koşullarını anlamaları lazımdır. bu da tek bir dile endekslenmemesi gerektiğinin en önemli kanıtıdır. Kur'an-ı kerim'in dil sanatı arap edebiyatında eşi benzeri olmayan bir düzeyde olduğu hepimizce bilinir. ancak arapça çoğumuz tarafından bilinmez. bu yüzdendir ki "duamızı türkçe de edebiliyorsak * eğer, ezanın dilinin de ülkelere göre değişiklik göstermesinin bir sorunu olmaz" diye düşünüyorum. Ezan,* insan işidir. ne kitapta yazar ne de peygambersözüdür ve tamamen namaza davettir. ancak sadece arapça okunmasının getirdiği etkiyle, özellikle türk halkında, çok kutsal, çok ruhani bir boyuta yükselmiştir. örneklendirecek olursak da; en büyük ezan hurafelerinden olan, "ezan okunurken, cinler, periler gezer." inanışıdır. hatta bazı bünyeler, ezanın, Kur'an'dan sonra ortaya çıktığını bilmeyip veya unutup, "kur'an'da yazıyor." diye savunmaya geçmesi, daha da vahim bir durumdur. bu yüzdendir ki ezan, kesinlikle her ülkenin anadilinde okunmalıdır. eğer amaç namaza çağırmaksa; bunun dışına çıkılmamalıdır. çıkılıması durumu da tamamen din sapkınlığıdır. *
*
islâm'ın ilk yıllarında, Medine'de namaz vakti geldiğinde müslümanlar kendiliğinden toplanıyorlardı. Fakat cemaate geç kalanlar da oluyordu. Buna bir çözüm bulmak amacıyla namaz vakti girdiğinde "Haydi namaza!"; diye seslenilmeye başlandı.
Bu uygulama yeterli olmayınca, Hazret-i Muhammed -sallu aleyhi ve sellem- Efendimiz namaz vaktini bildirmeye yarayacak bir vasıta belirlemek arzusu ile sahabelerini topladı ve onlarla istişare etti. Bu toplantıda herkes fikrini açıkladı. Borazan kullanılmasını teklif edenler, çan çalınmasını isteyenler, herkesin görebileceği bir yerde ateş yakılmasını önerenler oldu. Bazıları da bayrak çekilmesini teklif ettiler. Fakat bu önerilerden hiçbirisi Hazret-i Peygamber Efendimiz -sallu aleyhi ve sellem- Efendimiz tarafından kabul görmedi.
Çünkü çan hıristiyanlar tarafından, borazan da yahudiler tarafından kullanılıyordu. Ateş mecusilerin putu durumundaydı. Bayrak ise herkes tarafından görülemezdi. Aradan birkaç gün geçtikten sonra Hazrec kabilesinden Abdullah b. Zeyd bir rüya gördü. Abdullah Resulullah Aleyhisselâm'a gidip rüyasını haber verince Resulullah -sallu aleyhi ve sellem-:
"inşa bu hak bir rüyadır. Kalk, rüyada öğrenmiş olduğunu Bilâl'e öğret! O, bunları söyleyerek ezan okusun. Zira onun sesi seninkinden daha gürdür."; buyurdu.
Bilâl-i Habeşi -radiyu anh- Mescid-i nebevi’nin yanındaki evin damına çıkarak, Abdullah b. Zeyd -radiyu anh-den öğrendiği şekilde yüksek ve gayet tatlı bir sesle öyle bir ezan okudu ki, Medine'nin her tarafından duyuldu. Bu şekilde bir namaz davetini evinde duyan Hazret-i Ömer -radiyu anh- üzerini giyinerek hemen huzura geldi ve:
"Yâ Resulellah! Seni hak ile gönderen ALLAH'a yemin olsun ki onun gördüğünün aynısını ben de gördüm!"
Bunun üzerine Resulullah -sallu aleyhi ve sellem-:
"ALLAH'a hamdolsun. Şimdi bu daha sağlam oldu." buyurdu. *
Yüce yaratıcı ile aramıza sınır koymaktır. Allah'ın en büyük mucizesi olan Kur-an'ı Kerim'i sadece Arapça okuyup Türkçesine göz atmamak hem bizim adımıza bir eksi olur hem de ortalıkta gezen kendini din âlimi diye yutturmaya çalışan sahtekarlara gün doğar.
geriliktir, düşünmemişliktir. bir insan mecburi olarak yapmadığı şeyi düşünür, anlamaya, öğrenmeye çalışır. sureleri, kuran ı kerim'i anlamını bilmeden okumak senin hiç bir şey öğrenememen anlamına gelir.
bu çağda sırf peygamberimiz kullandı diye odunla diş temizlemeye çalışan, hristiyan arapların da kullandığı cüppe ve sarık gibi şeyleri kullanınca sünnete uyduğunu zanneden sünnetten habersiz şaşkınların eylemidir.
