Her bayram sabahı sabah namazından önce uyandırılışım, soğuk suyla abdest alışım, sonra osurmamaya gayret ederek, uyukluya uyukluya camiye gidişim gelir. Yolda osurmak kaçınılmaz olduğundan ve de tekrar abdest almaya üşendiğimden tek bir geçerli namaz kıldığımı sanmıyorum.
Bunların üstüne bir de diz çöküp oturmak olayı var. Bağdaş kurmayı veya diz üstünde oturmayı bir türlü beceremediğimden sabah namazı ve bayram namazı arasındaki uzun ve sıkıcı vaaz hepten azap olurdu.