kardeşlerim,
dini bir inanca sahip olmak çok sorunlu bir şey. hele bir de müslümansanız bu daha beter bir sorun haline geliyor. dinin ilerleme ve kalkınmanın önüne geçtiğini düşünen pop ikonlarının, insanlığın refahı için tek çarenin dinsizlik olduğunu iddia etmeleri tamamiyle aptallıktır. memleketimizin çarpık modernleşme geçmişi, bunun gibi bir çok ilginç, tuhaf misalleriyle dolu. dindar bir müslüman kimliğini bir şeref değil bilakis yük olarak görmek, az rastlanılan bir durum olmasa gerek.
dindarlığı köylülük ve cahillikle itham eden cumhuriyetin yılmaz marjinal elitleri, - bunu bilhassa sözlük yazarlarına sokuyorum- memleketimizde müslüman kimliğini çeşitli şekilli şemalli biçim ve seviye altına alarak etiketlemekten hiç utanmıyorlar bile. (şu sözlükteki milletin efendisi nickini kullanmamdaki asıl amacım da bunu işaret etmekti-kemalistlerin bir kısmı bunu fark edince göt oldular ama o ayrı-) bu itibarla memleketimizde modernize olma sürecinde islam bir yük ve bir meşakkat olarak görüldü. eskiden bir kısım türk aydınlarının; ''islam telakkiye mani değildir'' mavallarına rağmen islam olmak daima bir engel olarak görüldü.
ilahi emirlerin bir bütünü olan bir dini, herhangi bir ideoloji ve genel kültüre yorumlamak tarifi mümkün olmayan büyüklükte bir beyhudeliktir. dini, bir başka söylemlerin önüne vitrin malzemesi olarak koymak ise apayrı bir şerefsizliktir. bakınız burada bilhassa sözlük yazarlarını tenzih ediyorum. onlar bunu çünkü sürekli hiç yapmıyorlar gibi bir şey. şunları yazarken çok ciddiyim sayın kardeşlerim. içimden ağzımı dolduracak ve tükrükler saçacak mahiyette küfürler etmek geliyor. fakat buna gerek görmeden kibar ve saygılı olmak gerektiğini düşünüyorum. çünkü üzerimdeki yükler ağır. çünkü bu dehlizleri artık sırtımda taşımaktan oldukça fazla yorulduğumu gissediyorum kardeşlerim.
ne yazık ki ağlanılası bir durum aslında bu. din adına konuşan ve yazan (bkz: uludağ sözlük yazarları) bir çok kişi, bir hobiden ya da herhangi bir gündelik olaydan bahsedermiş gibi gevşek gevşek hareket edebiliyor.
din adına konuşmanın da bir ölçüsü vardır. hele bu zamanda o ölçü önemli bir hassasiyet taşıyor.
çünkü bir zamanlar islam'ın yükünü taşıyan muhafazakar insanların yaşadığı sıkıntılar gerilerde kaldı.
azınlıkların, muktedir çoğunluğa uyarak artık kendilerine bir çeki ve bir düzen vermeleri gerekiyor. demokrasi işre böyle bir şey....
