söylenen tüm sözler kişiyi farklı kılmaz çünkü bunu inanç sahibi olan insanlar da akıllarından geçirmişlerdir ve durum burda kopmuştur. okuyarak anlayarak idrak ederek herkes kendince yol bulmuştur. isteyen aklı ile bulmuştur isteyen aklı ile red etmiştir. burda fark yok aslında. yani inanan bir insan agacın nasıl büyüdügünü farklı mı görüyor yo hayır tohumu atıyosun suluyosun aşısını yapıyorsun ve büyüyor. inanmayan kişide aynı şekilde tespit eder ama inanç sahibi insan burda yaratıcının kudretini unutmaz. atom nükler güç vs vs her neyse bunu inaç sahibi inkar mı ediyor yo hayır bunu da inkar etmiyor. evet ölçülüyor biçiliyor aynı sonuçlar ile inanç sahibi ve inanmayan kişide bu görüşte yine aynı durum ortaya geliyor yaratıcının kudreti yani aklınıza gelecek her bir konu da inanç sahibi inkar etmez kabul eder. doga da olan herşeyi sizin de bildiginiz gibi onlarda bilirler ve sadece yaratanın gücünü unutmazlar. gel gelelim neden göremiyorsun. bu konuda ne anlatılırsa ne kısas verilirse fayda etmez. işte fark burdan geliyor. görmüyoruz inanıyoruz. görmüyorsunuz inanmıyorsunuz. diger konularda mutabıkız enerji atom bomba dügün halay bebek kurt dişi agaç büyümesi yaprak düşmesi osurmak sıçmak inkar edilen birşey yok. durum bundan gelir ki sadece boş gelmedik bi sebep için varız. bu ön görülür inanmayan için bi sebep yok ölücez sonra bitti herşey.geri tekrar gelip yeni bedenle yaşıyacagız mantıgı da yok çünkü rearkarne de ateist için boş iştir. inanan son başlangıçtır der. inanmayan ölünce herşey bitecek der. görmek isteyen istedigini görebilir.
bu sayede din her çağa ayak uydurmaktadır. yani indirilmeye başlandığı devirle sınırlı kalmamıştır. allah; en üstün seviyede dinini öyle güzel kelimelerle anlatmıştır ki hiç bir şeyi cevapsız bırakmamıştır.
yolda gordugu herhangi bir binanin kendi kendine var olamadini bilen, akleden bir kisi; o binanin mimarini gormemis, tanimamis oldugu halde mimarin varligini inkar edemedi gibi, yaraticinin varligini da inkar edememesi lazim normalde. normalde diyorum ama!
