islam dininin ilk yayılmaya başladığı günler için doğru olan önerme.
açıklaması da şu*; o zamanlar fakir olan insanlar insan yerine konmuyordu ve islam dini için üstünlük sadece takvada olduğu için o dönemin fakir insanları ve köleleri islam dinini tercih etmişlerdir. islam dini onları insan yerine koymuştur ve hayatlarında ilk defa kıymetli olmuştur köleler. bu yüzden ilk zamanlar hep o dönemin fakir insanlarından oluşuyordu müslümanlar.
ama sonrası için bu geçerli değildir. müslümanlar içinde zengin de fakir de vardır.
"zengin dini olsa sizin için sempatik olur muydu" sorusuyla muhatap olabilecek söylemdir.
Bu söylemin sahipleri kuş dinine sinek dinenine en basit toteme bile sempatiyle bakarlar da islam dinine sempatiyle bakmazlar.
Karşıdakiler de taasupkardır ve karşılıklı birbirlerini sivrileştirirler.
Hiç yoktan yaşamımızda gerilimlerimiz olur.
dini müslüman olan adamların ülkesindeki musluklar, klozetler saf altından.
sen bunu hiç duymadın mı annem? vah vah..
fakat şu açıdan bakılırsa bu söz doğru olabilir. islam dini temelinde dünyevi zevklerden uzak durulmasını, ihtiras boyutundaki isteklerden arınılmasını amaçlar.
--spoiler--
islam dini garip geldi, garip gidecek. Ne mutlu gariplere... ***
--spoiler--
Ülkemizde pek de gerçekliği kalmayan önermedir. Dinini bariz bir şekilde başkalarının gözüne soka soka yaşayan kesime bakıldığında , altlarındaki son model arabaları, evlerinin konumunu görmemek alde değildir. Başı açık kadınların bir anda kapanıp piyango çıkmış gibi hayatlarının değiştiğine ( ben gördüm, gözümle ) tanık olmak dinin artık ekonomik bir hareket olduğuna olan düşüncemin dayanaklarının gitgide artmasına neden olmaktadır.
bu tespiti yapmadan önce din olgusunu iyi bilmek gerekir. din, insanların bir olguya tapması sonucu oluşmuş sistematik bir inanç.
insanlar dünyadaki durumları iyi olduğu zamanlarda, bir şeye muhtaç olmadıkları zamanlarda mensubu oldukları dinin gereğini yerine getirme gereği görmeyebilir ama başlarına gelen herhangi bir sıkıntı sonucunda dinlerine sarılırlar.
insanlar yaradılışları gereği her zaman kendilerini güvende hisetirecek bir şeylere sahip olmak ister.(devlet olgusunun oluşması gibi vb.)zengin olan insanlarda paraya sırtlarını yaslamış olabilirler bu da onlarda diğer insanlara oranla dine daha az hassasiyet göstermelerine sebep olmuş olabilir. bu sadece islam için değil bütün dinler için geçerli bir durumdur.
ama unutulmamalıdır ki zengin insanlar dine inanmaz demek yanlıştır; bütün genellemeler yanlıştır. ve tarihte çok kez ispatı yapılmış bir söz: para ile imanın kimde olduğu belli olmaz.
islam dinine göre hayat bir sınav olduğundan, dünyevi şeyler bir noktada değerini yitirmektedir. mesela;
"herşey dünyadır ve herşey dünyadadır" tevrat
sadece dünya inancı aşılanmış bir inanç sistemi, doğal olarak o inancın insanlarını sadece dünya da varolan maddelere yöneltecektir.
