izmir karaburun koylarından birinde safak öncesi tam karanlık bi vakitte o günün tutulan ilk balığıdır off course by me. eve götürülüp de poşette unutulduğunda bütün mahallenin isyan ettiği o kokunun sahibi olan balıktır.
(#17563272)hakkımda kişilik bozukluğu var diyen yazar. sayın yazar beni geriye dönüşüm sadece ve sadece dostlarımın ısrarları yüzündendir ve fark edildiyse eskisi kadar yazmam buralarda.
(#19900864) Göstericilere komünist diyerek aklınca RTE kuklalığı yapıp karalayan yobaz. Bi tarafın yiyosa çık bakalım taksime kimler var orda gör akp'lisinden bdplisine, turistinden çarşaflısına kadar.
"oynayan yer değildir. vatandaş oynuyor çünki ; kimsenin umurunda bile değil . bir kaşık suyu sele çevirme çabasıdır başka bir şey değil."
Şu lafı da edebilmiştir. "Vatandaş" oynuyor ama önemi yok. Ne dediğini kendisi biliyor mu acaba?
mirkelam'in yeni albumunden hikaye sarkisi. pek guzel.
sozleri de bunlar:
Muğla'nın bir köyüne yerleşmişti
Sevgilisinden ayrılmış, ufak bir balıkçı lokantası kurmuştu
Mutluydu
Deniz güneş kitaplar
Her şey çok güzel gidiyordu
Fakat bir gün onu gördü
O çalıştığı yere gelmişti ve yanında biri vardı
Bir anda kalbinde bir sızı hissetti
Dışarı çıktı
Güneş alabildiğine batıyordu
Onlara baktı uzaktan gizlenerek
Mum ışığında gülüyorlardı el eleydiler
Onunla yaşadığı eski güzel günler geçti aklından
Bir sigara yaktı bir tane daha
Oysa ki bırakmıştı
Yavaş yavaş içindeki kırılganlık kıskançlığa acısı öfkeye dönüştü
içeri girdi
Onlara kendi elleriyle günün en taze balığını kızarttı
Salata yaptı yağ döktü limon sıktı
Sonra iskorpit balığının zehirli iğnesinden bir sos hazırladı
Balığın üstüne göz yaşlarıyla birlikte döktü döktü döktü
Onlar bir daha hiç uyanmadılar
O ise bir daha hiç uyumadı
