Klasik kobi mantığıyla işletme çalıştırmanın sonuçlarından birisidir.
Ticaret kanunumuz der ki "tüccar müdebbir olmalıdır". Kobi patronları ya müdebbir olacağım diye saçma sapan şeyler yapıp, terör estirir ya da şekilde görüldüğü gibi hiç kuşkulanmaz, tedbir almaz, kendileri ilgilenmediği zaman bile dönebilecek bir sistem kurmaz, profesyonel yönetime, yöneticilere değer vermez, sonuçta hep kobi patronu olarak kalırlar.
Bunlar sanırlar ki yıllardır yanlarında çalışan kişilere güven olur. Kıyamet kadar firma görmüş birisi olarak derim ki işletmelerdeki en tehlikeli tipler bulunduğu ortama yapışan, mümkün değil iş değiştirmeyen bu zehirli midyelerdir. Kendi habitatlarını tehdit edecek tehlikeleri zehir salgılayarak uzaklaştırılan. Üstüne yapıştıkları kayanın, yani patronun huyunu suyunu iyi bildikleri için kendisini gayet güzel kafa kola alırlar. Patron sanır ki dışarıdan gelen, alışmadığı, yüksek para isteyen tiplerle çalışmaktansa, görünüşte üç otuz paraya eyvallah eden bu midyelerle çalışmak pek akıllıca bir tutumdur. Oysa bunlar hırsızlık açısından hiçbir şey yapmasalar, firmanın ilerlemesine engel olurlar ki böylece kaybolan potansiyelin değeri hırsızlıktan kaybedilecek olandan bile kötüdür.
Türkiye neden kobiler cennetidir sorusunun yanıtlarından biri budur.
Velhasıl, patronlar üç kuruşa beş köfte olmayacağını bilmelidir. Ucuzsa vardır bir illeti. Yetkin profesyonel yönetim hiçbir zaman ucuz olmaz.
